Rijsbergs Toneel geeft visitekaartje af

-

RIJSBERGEN – Het gezelschap Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 kan terugkijken op een succesvolle opvoering van PerronGeluk. Een impressie van drie dagen puik toneel.

Zij die op een van de drie speeldagen de deur zijn uit gegaan voor een amusant middagje- of avondje toneel zijn niet voor niets naar Koutershof geweest. Daar stond Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 op de planken met haar voorstelling PerronGeluk. Niet direct een stuk sterk van inhoud. Het zal de trouwe aanhang en de bezoeker die er voor het eerst was een zorg zijn. Zij kregen immers waarvoor ze gekomen waren: een voor iedereen gemakkelijk te volgen spel waarbij als regelmatig gelachen om wat zich nagenoeg elke dag opnieuw op een treinperron voordoet. Aan het blijspel van Fraukje Annema werd op creatieve wijze een draai gegeven door de alweer tien jaar aan het Riisbergs Toneel verbonden Eddy Haers die daarbij gebruik maakte van door Steven van Beek aangedragen perronanekdotes.

Gekrakeel
Zodra door de zaal galmt dat de stoptrein naar Lage Zwaluwe vertrekt vanaf perron vijf, komt het decor in het volle licht te staan. Het toneelspel PerronGeluk begint en doet dat met twee opkomende vrouwelijke standhouders. Ati en Erika die elkaar regelmatig in de haren zitten. De één heeft een bloemenhandel en de ander een krantenkiosk. Tot grote ramp voor beiden knopen hun kinderen ook nog een relatie met elkaar aan. Reizigers lopen sleurend met koffers af en aan over het perron. Een naar Hoenderlo in het orangje gekleed op vakantie gaand seniorenpar neemt zelfs haar goudvis en eigen hoofdkussen mee op reis. Toiletjuffrouw Marijke heeft constant aan- en opmerkingen over alles wat zij gezeten bij haar ‘WeeCeetje’ ziet en hoort, dit tot grote ergernis van de kraamhoudster.

In Balans
Wanneer we het gejaag en gejakker op het perron aanschouwen komt bij ons de melodie ‘Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats’ van Herman van Veen bovendrijven. De één wil leesvoer voor in de trein en een ander een bloemetje voor tante meenemen. Jongelui zoeken naar porno in het krantenstalletje en tussendoor wordt voor de reizigers met een hoop kabaal informatie gegeven over vertrek- en aankomsttijden. Spelers en speelsters zijn vast in hun tekst, de verstaanbaarheid daarvan is in orde en verder zijn houding en beweging van de acteurs en actrices goed in balans. Regisseur Eddy Haers heeft naar onze smaak de poppetjes goed weten neer te zetten.

Bezetting
Om de toeschouwer een echt beeld te geven van een treinperron te geven, zijn figuranten onmisbaar. Dertien personages traden voor het voetlicht waarvan verschillende dan ook een dubbelrol vervulden. Kortom: een toneelstuk met een behoorlijke bezetting.
Duidelijk zal zijn dat vooraf heel wat repetitietijd is versleten om een productie zoals deze in vlot tempo te kunnen opvoeren, wat voor de bezoekers altijd prettig is. Voor iedereen die in het stuk voorkomt daarom een vereiste om getimed vanachter de coulissen vandaan te komen. Dat tot het Rijsbergs Toneel jonge aanwas is toegetreden zal de vaste klanten van de toneelclub beslist niet ontgaan zijn. Enkele jeugdige hoofdrolspelers, aangevuld met leeftijdgenoten die de techniek en de pr onder de knie hebben, vormen zonder meer een verrijking en geeft Geestesbeschaving anno 1902 een niet verkeerd toekomstbeeld.
FOTO CHARLES LUIJTEN

Bron: De Zundertse Bode (woensdag 25 maart 2015)