‘Met Kwijt halen we alles uit de kast’

-

RIJSBERGEN – Degene die thuis de jas van de kapstok haalde om naar een van de voorstellingen van het Rijsbergs Toneel te gaan kijken, zal zich best hebben weten te vermaken met ‘Kwijt’. Zo heette het stuk dat drie dagen achtereen onder leiding van regisseur Eddy Haers op de planken van Koutershof werd gebracht. Opnieuw heeft het absoluut niet aan belangstelling ontbroken. De uitvoeringen werden weer erg druk bezocht.

DOOR CHARLES LUIJTEN

De vele donateurs en andere mensend die het Rijsbergs Toneeld Geestesbeschaving anno 1902 vrijdag,d zaterdag of afgelopen zondagd aan het werk hebben gezien, zullend zich in het algemeen voldaan overd ‘Kwijt’ uitlaten. Een komische thrillervan de Engelse toneelschrijver Charlesd Raymond Dyer waarvoor extrad repetities nodig waren wegens ded moeilijkheidsgraad ervan. Regisseurd Eddy Haers, een groot deel van hetd verhaal had hij herschreven, wilded alles bij de spelersgroep uit de kastd halen. Dat gold ook voor de mensend van de techniek vanwege de veled geluids- en lichteffecten die in hetd stuk voor kwamen om aan de spanning bij te dragen.

Tevreden

“Een toneelstuk waarin veel verborgen zit. Je moet proberen om het allemaal naar voren zien te brengen. Zelfs de kleinste details zijn belangrijk om een zo leuk mogelijke voorstelling met goed toneelspel neer te kunnen zetten. Pas als dat lukt, kun je tevreden zijn”, aldus de regisseur. Maar na de première van vrijdag, toen het gezelschap er voor een volle bak aan moest geloven, bleek hij dat te zijn. De woorden van de regisseur die hij eerder in een voorartikel had laten vallen kwamen dus uit. Hij zei toen: “Er moet nog hard aan getrokken worden, maar als het eenmaal 12 januari is zullen we er staan.”

Meningen verschillen

‘Kwijt’ werd gespeeld door elf acteurs en actrices. Een stevige rolbezetting dus. Er zaten krengen van rollen in verwerkt waar enkele spelers zich op kapot hebben moeten bijten om ze ingestudeerd te krijgen. De notaris en zijn klerk bijvoorbeeld. Zij zullen het zelf al te goed weten, maar ook de bezoekers zal het niet ontgaan zijn. Ofschoon de spelersgroep, regie, mensen van de techniek en alle andere die nauw bij de productie waren betrokken een staande ovatie kregen, het zal altijd zijn en blijven dat bezoekers verschillend over de voorstelling denken. Op zich niets vreemds. Met muziekshows en al die boeken in de bibliotheek is het niet veel anders. Smaken verschillen nu eenmaal van elkaar.

Thriller

Kwijt’ is een heel ander stuk dan ‘De Cactusbloem’ van auteur Barillet dat het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 verleden jaar onder de schijnwerpers bracht. Het had een luchtig Frans tintje. Deze keer duidelijk van een ander genre. Een thriller waarin van alles kwijt ging. Nu en dan komisch, dan weer spanning. Het wisselde elkaar af. Het verhaal ging over de erfenis van een landgoedbezitter. Een vriendelijke oude man die goed voor zijn personeel was en van spelletjes hield. Zo was hij er en zo was hij weer kwijt. Stiefdochters azen op zijn vermogen maar kunnen om het voltallige personeel niet heen. Raadselachtige taferelen doen zich voor, waarbij de spanning steeds meer toeneemt. De bezoekers die er hun eigen gedachten over laten gaan, komen er niet. Maar zoals altijd, de ontknoping is op ’t laatst. Kort hierop valt het doek waarna het weer snel wordt opgetrokken om spelers, de regie en de mensen achter een warm applaus te bezorgen. Goed gedaan, Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902!

Gezellig uitje

Maar hoe het ook voor iedereen geweest mocht zijn, van een gezellig uitje naar het Rijsbergs Toneel kan naar onze bescheiden mening in elk geval gesproken worden. Extra voor degene die nog wat nableef in de foyer waar gezellige livemuziek was van Do-Ré-Mi. Het grote publiek vond opnieuw zijn weg naar de plaatselijke toneelvereniging die dit jaar haar 105e verjaardag viert en nog altijd bloeit. Waar vindt men het nog na zoveel jaar? De Rijsbergenaren willen hun oude Geestesbeschaving nog niet ‘kwijt’. Een week eerder was bij de reservering voor een van de voorstelling al duidelijk dat de belangstelling voor de winteruitvoering van het afgelopen weekend een succes zou worden. Mooi toch voor een toneelclub van een dorp dat Rijsbergen heet.