Rijsbergs Toneel

De jonge bankbediende David Brewster wordt ervan verdacht een bank te hebben beroofd. Hij is gevlucht naar het landhuis van Miss van Loon, waar hij om een of andere reden de echte daders hoopt te vinden. Tijdens een hevig onweer komt Jean, zijn verloofde binnen. Even later komen nog drie gestrande personen hun toevlucht zoeken in het landhuis: Miss Fluffy Pride, lerares biologie en twee van haar leerlingen. Als iedereen zich in de keuken bevindt om de inwendige mens te versterken wordt het duidelijk dat er nog een geheimzinnige figuur in het huis ronddoolt. Dit blijkt Latham te zijn, een collega van David, die tegenover de politie een voor David bezwarende verklaring heeft afgelegd. Een confrontatie tussen David en Latham kan niet uitblijven. Dan valt plots het licht uit. Even later vindt Fluffy het dode lichaam van Latham. Alles wijst uiteraard in de richting van David maar… zo simpel ligt het niet…

– Bron: Toneelcentrale.nl

Simon Murray schrijft detectiveverhalen, flink geholpen door Carol Anderson en bekritiseerd door het dienstmeisje Vilma Valentine, wiens nuchtere kijk op de dingen wel nodig is om de fantasie van het tweetal wat in te tomen. De waarschijnlijkheid van de geschapen boeksituaties plegen Simon en Carol ltterlijk spelenderwijs aan de werkelijkheid te toetsen. Zoiets zou in menig huwelijk minstens argwaan wekken bij de wettige gade, maar Simons vrouw Rosamund is op bijna bovenmenselijke wijze, overigens terecht, gespeend van jaloezie. Dit verandert snel als tante Mary Bradburry enige dagen komt logeren. Zij betrapt Simon en Carol bij hun rollenspel en meent, als oud-directrice van een zenuwinrichting, bij Simon duidelijke symptomen van paranoia te zien. Van dan af zijn de verwikkelingen niet uit de lucht en het zal drie bedrijven duren vooral de twee gehuwden elkaar terug om de hals kunnen vallen.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Een familie van goeden huize in Parijs: vader, moeder, oma, twee dochters en een zoon. De oudste dochter, Dominique is een aankomende filmactrice; François, de zoon studeert officieel medicijnen, maar gebruikt bijna al zijn tijd voor het spelen in een band. Hij treedt ’s avonds op in kelderkroegjes. De jongste dochter, Daniële wordt nog als een baby beschouwd, (ze is zeventien), maar ze heeft een serieuze aanbidder van dertig. Hij heet George en is, wat je noemt een nette jongen, maar niet erg opwindend. François heeft een vriendinnetje, Pinky, die de nacht bij hem heeft doorgebracht. Als ze ’s morgens ongezien probeert weg te glippen, komt Arlène, het dienstmeisje, op en Pinky schiet vlug de deur in van vaders kamer. Maar die is niet thuis en als ze later moeder tegen het lijf loopt, is er geen probleem want moeder denkt dat Pinky een vriendinnetje van Daniële is en ze is wel gewend op alle uren van de dag en nacht de vrienden van haar kinderen in huis te zien. Ze zijn nogal vrijgevochten en er wordt veel gekibbeld onderling. Vader probeert tevergeefs enige orde in het gezinsleven te doen heersen, maar het blijkt praktisch onmogelijk om ze op een bepaald uur allemaal tegelijk aan tafel te krijgen. Zelfs oma gedraagt zich nogal lichtzinnig. De crisis zet in op het moment dat moeder hoort dat Daniële een baby verwacht. Ze wil niet zeggen wie de vader is. François wil de jongenlui die geregeld bij hen thuis komen een verhoor afnemen, maar Pinky houdt hem ervan terug. Dan deelt François zijn vader mee dat hij wil trouwen en na een nogal verrassend gesprek met Pinky, lijkt het vader nog niet zo’n gek idee Daniële vertelt tenslotte dat het George is geweest die haar verleid heeft en de brave George is bereid de verantwoordelijkheid voor de baby op zich te nemen. Arlène voelt zich geroepen moeder mee te delen dat ze Pinky in pyjamajasje uit de slaapkamer van meneer heeft zien komen. Moeder wil, diep gekwetst het huis verlaten, maar ontdekt nog tijdig dat vader haar niet bedrogen heeft. Als Daniële dan ook nog meedeelt dat ze helemaal geen baby verwacht, (’t was zo maar een fantasietje van haar) is voor het ogenblik weer de rust hersteld.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Het Greenfingers Palace Hotel gaat pas over enkele weken open. Een klein gedeelte van het personeel is reeds aanwezig om orde op zaken te stellen. Er is een dik pak sneeuw gevallen, zodat de verbindingen met de buitenwereld vrijwel verbroken zijn. Toch komen er die avond nog drie bezoekers: de eerste is de hoteldetective Crowther, die blijkbaar een speciale opdracht heeft. Daarna komt miss Tracey, een ongetrouwde dame op leeftijd, die iedereen naar haar hand weet te zetten. Zij heeft de mysterieuze Mrs. Jernigan bij zich, een oud dametje, waarvan we alleen het puntje van de neus te zien krijgen. Nog geen uur later is ze immers niet alleen vermoord maar blijkt ze ook nog verdwenen te zijn. Alle aanwezigen geven verdachte antwoorden, liegen. Onze detective wordt er steeds zenuwachtiger van. De ontknoping hebben we aan een van de leden van het personeel te danken, die daardoor een complot voor handel in verdovende middelen weet te verijdelen en er achter komt dat er helemaal nooit een Mrs. Jernigan heeft bestaan.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Daniel is nadat hij met Elisabeth is getrouwd met haar op huwelijksreis geweest naar Venetië en hebben daarna een eenzaam chalet in de Zwitserse gehuurd. Na een ruzie is Elisabeth vertrokken zonder adres achter te laten. De politie is reeds ingeschakeld omdat de verdwijning al een aantal dagen duurt. Dan komt de dominee met goed nieuws. Elisabeth zit bij hem in de kerk en durft eigenlijk niet meer naar Daniel. Uiteraard is zij welkom, maar als zij komt dan blijkt zij niet Elisabeth te zijn. Daniel zegt dat zij een bedriegster is en op het geld en de op komst zijnde erfenis van Elisabeth uit is. Bijna alle pogingen om de bedriegster te ontmaskeren vallen in haar voordeel uit. En we zien ook dat er getuigen omgekocht worden. Daniel begint langzaam murw te raken. Het publiek zal geheel op zijn hand zijn en de commissaris lijkt dat ook. Dan op een gegeven moment wordt het Daniel te benauwd en slaat hij door. Dan blijkt alles inderdaad een opgezet spel te zijn geweest. Daniel had zijn vrouw vermoord om zo de erfenis op te strijken en haar lichaam in de rivier gegooid. Hij had haar vermissing opgegeven maar toen het lichaam gevonden werd heeft de commis-saris het niet aan hem verteld aangezien hij de boel niet vertrouwde. Hij heeft met behulp van collega’s de valse Elisabeth ten tonele gebracht en alle getuigen ingelicht. Daniel gaat af naar de gevangenis.

– Bron: Toneelcentrale.nl