Rijsbergs Toneel

In het gezin van de dorpsmid Hamers wordt een vreemdeling opgenomen, die het smidsvak verstaat en daar op een avond moe en hongerig is komen binnenvallen met een aanbevelingsbrief, waarin vermeld is, dat hij acht jaren in de gevangenis heeft doorgebracht. De smid, een rechtschapen, maar eigengereide en driftige man, wil hem weg sturen, doch op voorspraak van de vrouw mag blijven. Hij voldoet uitstekend en zijn aanwezigheid maakt de volwassen dochter Agnes, die met de dorpsschoolmeester verloofd is, nog duidelijker dan tevoren al het geval was, bewust, dat zij bij de verloofde niet past. Zij wijst hem af en is zich nadien bewust, dat zij vreemdeling lief heeft. De vader die het afraken van de verloving op zich zelf toejuicht, is niet gelukkig met de gedachte, dat zijn dochter zou trouwen met een ex-gevangene. Dan komt de schoolmeester, die voor zijn geluk vecht, of voor zijn goed recht, zoals hij het zelf uitdrukt, de smid inlichten over het verleden van de vreemdeling, die gestraft is voor het begaan van een moord. De smid heeft daar nooit naar willen vragen en is diep geschokt. Doch nadat hij de schoolmeester om zijn lafheid de deur heeft uitgejaagd, ontzegt hij ook de vreemdeling het huis. Als zijn dochter met de vreemdeling vlucht, schiet hij op hem en raakt hem in een been. Nadat de vreemdeling van de schotwond hersteld is, neemt hij afscheid, omdat de smid niet van zijn standpunt afwijkt, dat zijn dochter niet met een moordenaar kan trouwen. Op dit ogenblik verschijnt de schoolmeester, door de moeder daartoe uitgelokt, om zijn plaats als verloofde weer in te nemen. Wat de moeder vermoedde geschiedt. De Smid maakt hem duidelijk, dat hij honderdmaal liever de moordenaar als schoonzoon heeft dan hem en zegt tegen zijn dochter: haal hem terug. Hij is zich trouwens bewust geworden, dat het weinig gescheeld had, of hij was zelf ook een moordenaar geworden, toen hij op de vreemdeling schoot.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Muziek werd verzorgd door The Black and White o.l.v. de heer Huijbrechts. Dit was de eerste keer dat er voor donateurs werd gespeeld.

Een schrijnend familieconflict in een boerenmilieu, met als hoofdpersonen een hardnekkige oude boer, een van zijn zoons en diens vrouw, die door de koppende vader niet als zodanig erkend wordt, omdat ze uit de stad komt en het huwelijk tegen zijn wil is doorgezet. Zij wonen onder hetzelfde dak, elk in een afzonderlijke woning, maar de vader heeft tegen de schoondochter nog nooit een woord gesproken en haar alleen zijn minachting laten merken door op de grond te spuwen als hij haar ontmoette. Het stuk speelt op de dag, dat de oude moeder begraven wordt en begint met een onverkwikkelijke strijd over het deelnemen van de jongen vrouw aan begrafenis en familieraad. De eigen en aangetrouwde kinderen zullen in deze familiebijeenkomst een beslissing moeten nemen over de vraag, wie de oude man, die hulpbehoevend is, in huis zal nemen, en over ieders bijdrage aan zijn onderhoud. Terwijl de gehate schoondochter niet aanwezig is omdat zij de moeilijkheden niet wil vergroten, spitsen de tegenstellingen zich toe, vooral door de houding van de oudste zoon, die zich evenals zijn rijke vrouw boven de rest verheven gevoelt en achter een vertoon van rechtzinnige Christelijkheid zijn hebzucht en gierigheid nauwelijks kan verbergen. Tenslotte wordt de vader „verloot”,doch als de oudste zoon hem „trekt” en daarover zijn teleurstelling en ontevredenheid te kennen geeft, besluit Wolter, ondanks de afkeer, die de oude man van zijn vrouw heeft, om hem in huis te nemen, teneinde hem de bitterheid van het eten van genadebrood bij de gierigaard te besparen. Het laatste bedrijf brengt de intrede van de koppige boer bij de gesmade dochter en tenslotte het doorbreken van zachtere gevoelens bij de oude man, die het nog moet beleven, dat de oudste, teneinde zijn erfdeel te krijgen, het huis wil laten verkopen. Uit Wolters spaarpot wordt hij, met hartelijke instemming van de verguisde schoonvader, afgekocht.

– Bron: Toneelcentrale.nl