Rijsbergs Toneel

Soop is een bewerking van de klucht “Niemand de deur uit” van Yvonne Keuls-Bamberg.

Evy, een succesvolle zangeres en notoire alcoholiste heeft net een tien-weken kuur in een ontwenningsinstituut beeindigd. Haar vriend, haar dochter en een acteur proberen haar opnieuw aan het dagelijke leven te laten wennen. Maar alles loopt anders: het geplande verjaardagsfeestje wordt een flop. Evy stort opnieuw in en het ziet er naar uit dat dit wel eens het einde van haar carrière zou kunnen betekenen.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Het stuk speelt afwisselend in drie slaapkamers die in één dekor gevat zijn. We zijn getuige van het wel en wee van vier echtparen, waarvan één ouder (Ernest en Delia); verder hun zoon Trevor met zijn vrouw Susannah. Trevor’s ouders hadden liever gezien dat hij met Jane getrouwd was, die nu Nick als echtgenoot heeft. Het gaat niet best tussen Trevor en Susannah. Dan is er verder het jonge stel Kate en Malcolm, dol op elkaar en op grappenmakerij. De handeling speelt zich af op één avond. We zien hoe Delia en Ernest zich gereed maken om hun huwelijksverjaardag te gaan vieren. Malcolm en Kate geven een house-warming party, waar Jane alleen naar toegaat, omdat Nick met spit in bed ligt. Maar de problemen van Trevor en Susannah, waarmee de anderen geconfronteerd worden, zorgen voor onrust en paniek en een mislukt feest…..

Korte inhoud:

Te midden van een grote hoeveelheid rommel woont en leeft Lucy Kronkie. Ze heeft kind noch kraai, maar af en toe komt een vriendin van haar langs, Rosie.

Lucy heeft zo haar eigen ideeën over het reilen en zeilen van de wereld en deze spuit ze af en toe aan het publiek. Wanneer een stel landlopers haar voor­spiegelt dat ze familie van haar zijn, neemt ze hen dolblij in huis. Een van hen, Verna, doet of ze in verwachting is en ze belooft Lucy om de baby naar haar te zullen noemen, tot grote vreugde van Lucy.

Tenslotte komt Lucy erachter dat ze is beetgenomen en dat van haar goed­heid misbruik is gemaakt. En dat laat ze niet op zich zitten…

Met deze voorstelling werd de cultuurprijs van de gemeente Rijsbergen gewonnen.

Beatrice Rasponi uit Turijn komt verkleed als haar broer Federigo naar Venetië om haar minnaar Florindo Acetusi te vinden, die gevlucht is na in een duel Frederigo te hebben gedood. Ook wil Beatrice een schuld innen die de Ventiaanse koopman Pantalome nog aan haar broer had. Beatrice neemt haar intrek in de herberg waar ook Florindo verblijft, maar ze ontmoeten elkaar nog niet. Truffaldino Batocchio verhuurt zich als knecht aan hen beiden, zonder dat ze dit van elkaar weten. Clarice, dochter van Pantalone, was als bruid toegezegd aan Frederigo Rasponi, maar ze is inmiddels verloofd met Silvio, zoon van Dottore Lombardi, nadat het bericht was gekomen dat Frederigo gedood was. Nu Frederigo (die in werkelijkheid Beatrice is) tóch opduikt, ontstaan er moeilijkheden: twee bruidegommen voor een bruid. Truffaldino”s dubbele knechtenrol levert allerlei komische scènes op, met als toppunt het tegelijkertijd aan tafel bedienen van de twee meesters, die zich in verschillende kamers bevinden. Truffaldino’s dubbele knechtenrol levert allerlei komische scènes op, met als toppunt het tegelijkertijd aan tafel bedienen van de twee meesters, die zich in verschillende kamers bevinden. Truffaldino verwisselt eigendommen uit de koffers van zijn twee meesters, die zij als toebehorend aan elkaar herkennen. Om zich hieruit te redden vertelt Truffaldino aan allebei dat de eigenaar dood is. Florindo en Beatrice, allebei denkend dat de ander dood is en diep bedroefd, staan klaar om zich met een degen te doorsteken, maar zien dan elkaar, levend en wel en vallen elkaar in de armen. Silvio kan nu met zijn Clarice trouwen en Trufaldino, die vergiffenis krijgt van zijn twee meesters, trouwt met Clarina’s kamenier Smeraldina op wie hij verliefd is geworden. Karakters: Silvio Lombardi, Pantalone di Bisognosi.Venetiaans koopman. Clarice: zijn dochter Dottore Lombardi: vader van Silvio Smeraldina: kamenier van Clarice Brighella, herbergier. Trufaldino Batocchio: de knecht van twee meesters. Beatrice Rasponi: dame uit Turijn. Florindo Aretusi: edelman uit Turijn. Voorts: twee dragers en twee bedienden, deze rollen kunnen gedubbeld worden. Techniek: Het stuk speelt zich af in Venetië, in het .huis van Pantalone en in en voor de herberg. Er kan in 18e eeuws kostuums of in moderne kleding. Opmerkingen: Carlo Goldoni (1707-1793), de bekende Italiaanse toneelschrijver, heeft ‘De knecht van twee meesters’ in 1745 geschreven. In die tijd was de Comedia dell’ arte (kenmerk: geïmproviseerde scènes en monologen) aan het vervagen. Goldoni begon geheel uitgeschreven stukken te produceren, waarin hij het 18e eeuwse Italië duidelijk beschreef, zowel het leven van de Aristocraten als dat van de lagere standen. ‘De knecht’ valt nog onder Goldoni’s vroege stukken waarin hij de beste karakters uit de Commedia dell’ arte gebruikt (o.a. Pantalone). De plot neemt nog een belangrijker plaats in dan de karakters. Een uitstekend blijspel, waarvoor men over ervaren regisseur en spelers de beschikking moet hebben. Vooral de rol van Truffaldino vereist een ervaren speler die veel fantasie en behendigheid bezit, een heerlijke rol om te spelen.

Het spannende verhaal verklappen zou jammer zijn. Heel summier komt het hierop neer: Mike, de negenjarige zoon van het filmspelersechtpaar Drury, is ontvoerd. Robert en Stella willen boven alles hun zoon veilig terughebben en gaan op de eisen van de ontvoerders in. De inspecteur en brigadier van politie blijken niet te zijn voor wie ze zich uitgeven, Robert heeft een dubbelganger; wat is precies de rol die de journaliste Vivien speelt; wie is de logee en zo zijn er nog meer verwikkelingen; bovendien er worden twee moorden gepleegd. Natuurlijk overwint tenslotte het recht.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Kameraad Zaitsjef, ambtenaar bij het Staats Inkoopbureau, heeft op een zondag dringend de handtekening nodig van kameraad Mjoessof. Het gaat om een handtekening op een bon voor de levering van verf voor een crêche. Mjoessof bevindt zich in het rusthuis “De Zonnebloemen” voor een rustdag en mag van de dame van de huishouding niet gestoord worden. Daar stoort Zaitsjef zich echter niet aan. Hij moet en zal Mjoessof vinden. In het rusthuis wordt men nogal geïmponeerd door beroemdheden en nadat Zaitsjef het een en ander heeft opgevangen over personen en namen, komt hij opnieuw op en geeft zich uit voor de man van Klawa Ieknjatjoek, een beroemde landbouwstudente, die onlangs een gouden medaille tractorbesturen heeft gewonnen. Ze komt naar het rusthuis om haar man terug te zien, die de dag na hun huwelijk al weg moest naar de noordpool, voor 18 maanden, als machinist bij de Koopvaardij. Ze hebben in “De Zonnebloemen” afgesproken, maar voor ze elkaar in de armen kunnen sluiten speelt zich een hele reeks komische verwisselingen af, tot natuurlijk alles en iedereen op z’n pootjes terecht komt. Karakters: Tsoera, dame van de huishouding. Zaitsjef, man van middelbare leeftijd, goedig, maar toch ook koppig als hij ergens zijn zinnen op gezet heeft. Hij is ambtenaar bij het Staats Inkoopbureau. Draagt overschoenen en een jas. Mjoessof, hoge ambtenaar. Heeft een hoge dunk van zichzelf. Doetkina, de vrouw van professor Doetkin. Charmante vrouw, bezit een romantisch temperament dat geen grenzen kent. Ze probeert niet grappig te zijn, ze is het. Wera Karpowna, directrice van het rusthuis. Sust alle opwinding. Klawa Ieknjatjoek, jonge vrouw. Treedt gedecideerd op. Een toonbeeld van gezondheid en jeugd. Ze is studente in de landbouw. Kirilow, vrouwelijke dokter in het rusthuis. Jong, knap en charmant. Stelt snel en koel diagnoses. Kostja Kaloesjien, sympathieke jonge man van tegen de 30, gebruind gelaat, een zeeman. Hij is getrouwd met Klawa. Professor Doetkien, aardige man, nogal opgewonden. Rosa Jeremejevna, de vrouw van Zaitsjef en moeder van hun drie kinderen, in de 40. Portier – deze rol kan ook door een vrouw worden gespeeld. Opmerkingen: Een russisch stuk zoals we er niet veel onder ogen krijgen: een kluchtig blijspel met een mild-satirische toon. Een heerlijk speelstuk, dat iedereen – spelers en publiek – aangenaam zal bezig houden.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Mevr. Savage heeft veel geld geërfd na het overlijden van haar man. Ze wil het goed besteden voordat haar hebberige stiefkinderen er grip op krijgen. De stiefkinderen zorgen dat ze naar een psychiatrische inrichting gaat om tot bezinning te komen. In de inrichting hebben de mensen, ogenschijnlijk, een rustig bestaan. Hoe anders is de harde buitenwereld. Maar mevr. Savage is vastbesloten om een fonds op te richten om dromen uit te laten komen voor mensen die dit nodig hebben. In de inrichting ontmoet ze vele personen die zich niet kunnen aanpassen in de maatschappij. Mensen die zij de hulp kan geven die ze nodig hebben. Haar nieuwe vrienden zijn geïnteresseerd in haar en in haar geld, dus ze wil graag blijven, maar de dokter vertelt haar dat daar geen reden voor is. De stiefkinderen proberen haar te dwarsbomen maar met behulp van haar vrienden weet mevr. Savage van hen af te komen. Een hartverwarmende komedie waarbij vriendelijkheid en menslievendheid overwint.