Rijsbergs Toneel

RIJSBERGEN – Zes maanden geleden stond Rijsbergs Toneel voor het laatst onder de schijnwerpers van Koutershof. Het toneelgezelschap heeft de draad weer opgepakt door zich voor te bereiden op de volgende uitvoering die ook dan in maart zal zijn. Eerdaags komen de leden van Rijsbergs Toneel hiervoor bij u met donateurkaarten aan de deur waarop de voorstelling bezocht kan worden. Daar is ook de zondagmiddag weer bij.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Wie wil in eigen dorp niet eens ‘n keertje gezellig uit met de bedoeling een leuke toneelvoorstelling bij te wonen. Waarom niet gebruik gemaakt van de mogelijkheid die daartoe bestaat?

Rijsbergen heeft een toneelvereniging in huis die op een niet onaardig niveau acteert. Bij de laatste uitvoering was het telkens volle bak en zoiets zegt voldoende. De naam van het stuk, waarmee het Rijsbergs Toneel, Geestesbeschaving anno 1902, de laatste keer veel succes behaalde, heette ‘de Richel’. Na zes maanden is de toneelclub weer begonnen met de voorbereiding van de volgende uitvoering die ook dan wegens carnavalsactiviteiten in maart plaatsvindt.

Bijzonder

“Weliswaar heeft onze vereniging op diverse fronten meegewerkt aan het door Charles Luijten geschreven volksspel ‘Tussen Zonsop-en ondergang’ dat mede onder leiding van Kees Vogels een enorm groot succes is geworden. Het werd bij gelegenheid van 850 jaar parochie in Rijsbergen opgevoerd. Het Rijsbergs Toneel heeft geparticipeerd in de organisatie en er hebben diverse spelers meegedaan. Door prettige en constructieve samenwerking tussen diverse groepen is er een bijzondere prestatie neergezet”, zegt Marjo Jacobs die een deel van de public relations van het Rijsbergs Toneel verzorgt en zelf in het volksstuk meespeelde in de rol van Correke Rens als melkmeisje.

Spotgeesten

Voor de komende uitvoering heeft men ‘Spotgeesten’ in studie genomen waarbij op zoek wordt gegaan naar het paranormale. Regelmatig komt ontmoet de man zijn overleden vrouw waarmee de geesten de spot drijven hetgeen tot een hoop dwaze taferelen leidt. Het toneelspel ‘Spotgeesten’ geschreven door acteur en componist Noël Coward werd tot nu 2000 keer opgevoerd. Bekende actrices als Ellen Vogel en Trudy Labij hadden er ooit een rol in.

Regie

Ook deze keer is de regie in handen van de Eddy Haers uit Roosendaal. ”Het werd tijd, ik stond al een hele tijd te popelen om met de spelersgroep van het Rijsbergs Toneel aan de slag te kunnen gaan. Vreemd is dat niet. Het is een heel fijne en gemoedelijke club waarmee het heerlijk samenwerken is. Ik kom dan ook telkens vanuit Roosendaal met veel plezier naar de repetitie toe”, zegt Eddy Haers die met zijn groep 20, 21 en 22 maart voor het voetlicht komt.

Neem een kaart

De Rijsbergenaren zijn de laatste jaren gewend dat op zondagmiddag wordt gespeeld. De stijgende bezoekersaantallen hebben tot nu bewezen dat dit van het Rijsbergs Toneel een goede keuze is geweest. Eerdaags komen de leden van het Rijsbergs Toneel bij u aan de deur met donateurkaarten waarop een van de voorstellingen bezocht kan worden. Laat die kans niet voorbij gaan zodat u straks in eigen dorp kunt genieten van een heerlijk avondje/middagje toneel in Koutershof.

RIJSBERGEN – In Koutershof speelde het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 het blijspel De Richel. Een doodgewone amateurclub, maar niet zomaar één. Daar moet het publiek na drie voorstellingen ook deze keer achter zijn gekomen. Het plaatselijk gezelschap liet haar donateurs genieten van goed acteren in een toneelstuk waarvan het inhoudelijk gezien liefhebber is. Want humor zat er volop in verwerkt. Die moet je er echter wel uit weten halen. Daarmee bleek het Rijsbergs Toneel weinig moeite te hebben.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 heeft met de opvoering van de Richel naar alle vermoeden aan goede klantenbinding gedaan. Dat zegt een heleboel. Verschil van mening zal er altijd zijn en blijven omdat de een de voorkeur geeft aan een drama, de ander aan blijfspel of klucht of gewoon een komedie. Dan hebben we het wel over het soort genre en niet over het spelpeil, want dat is heel andere koek. Zo kan bijvoorbeeld een draak van een stuk magnifiek worden vertolkt. Mocht in het ergste geval van het laatste geen sprake zijn, ja, dan zou je na afloop kunnen praten van een beroerde voorstelling en was het wellicht beter geweest thuis te blijven.

Overlast

In Koutershof, waar het Rijsbergse toneelgezelschap drie dagen achtereen telkens voor een volle zaal acteerde in pension De Richel, was hiervan totaal geen sprake. Pension De Richel is een tehuis waarin in de goot belandde personages onderdak en verzorging ontvingen. Tegen het bestaan ervan maakte een bekakte buurvrouw bezwaar. Zij had ontdekt dat het pand niet conform het geldende bestemmingsplan van de gemeente werd bewoond. Bovendien bezorgden de bewoners haar de nodige overlast. Het getippel van een uitgerangeerde hoer voor haar deur en een voortdurend om haar huis zwervende en sterk aan de drank verslaafde – die ook nog haar bij de vijver vissende tuinkabouter had meegenomen – was ze meer dan zat.

Verzorging

Een heel aparte productie met herkenbaarheden uit de hedendaagse samenleving waarbij dans, muziek en zang door elkaar waren gevlochten. Deze variëteit verhoogde het kijkplezier van de bezoeker, al zal die zich hebben kunnen afvragen waarom. Niettemin waardeerde het publiek dat verschillende malen met een stevig applaus. Daarnaast was de voorstelling, waarin een boodschap zat verborgen, in alle opzichten goed verzorgd. Ik heb het over geluid, belichting, grime en kleding. Alleen stelde het decor, wat door moest gaan voor het interieur van het pension, naar mijn smaak iets te weinig voor. Ook al hoorde men een echte kanarie in een kooitje fluiten, keek men van uit de zaal op een aquarium vol vissen en zijn dergelijke tehuizen doorgaans van binnen aan de wat sobere en eenvoudige kant.

Genieten

Maar het overgrote deel van de toeschouwers zal zeker hebben genoten van De Richel. Mede door goede typeringen en het tempo waarin werd gespeeld, alsook de hiervoor eerder genoemde variatie, zakte het stuk geen moment weg Bij diverse bezoekers informeerde ik tijdens de pauze en na afloop van de uitvoering wat ze er van vonden. Alleen maar lof zowel over de inhoud van het toneelstuk als het spel. “Ik heb genoten. Wat mij opviel is ook het grote spelplezier van iedereen die aan het stuk meedeed. Wanneer dat er is ben je in staat een goede uitvoering neer te zetten zoals hier in Koutershof het geval is”, zei een beroepsactrice. Een echtpaar uit de buurt van Rotterdam dat de trip elk jaar naar Rijsbergen maakt om het Rijsbergs Toneel aan het werk te zien, had de voorstelling op dezelfde manier ervaren Dergelijke geluiden moeten het Rijsbergs Toneel onder regie van Eddy Haers veel deugd doen

Enerverend slot

Complimenten aan regisseur Eddy Haers, de tonelisten en al die anderen achter de schermen, wat er bij elkaar een heleboel zijn. We vergeten ook niet de meiden van Samen Sterk die de dansen verzorgden en gastzanger Perry. Een enerverend slot werd aan de uitvoering gesmeed. De directrice van het voormalig opvanghuis vertrok onder muziek en zang met ‘That is my way’ van Frank Sinatra om zich elders voor thuislozen in te zetten en nam de aan alcohol verslaafde man mee om hem niet aan zijn lot over te laten.

Goed teken

Het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 kwam vrijdag, zaterdag en zondag uitstekend voor de dag en heeft hierdoor zoals bij het begin van dit artikel reeds min of meer gezegd is een mooi visitekaartje afgegeven. Een goed teken, want zoveel cultuur heeft het dorp jammer genoeg ook weer niet. Laten we daarom zuring zijn op hetgeen wat we daarvan nog hebben. Belangstelling hiervoor tonen draagt er aan bij.

De meest bizarre typen zijn bewoners van dit huis, waarin je je als toeschouwer al heel vlug afvraagt wat nu de echte wereld is. De wereld van de zwerfster, de aan lager wal geraakte toneelspeler, de junk, de overjarige hoer en de alcoholist? Of die van de keurige buurvrouw Elsbeth Meerman, waar de burgelijkheid vanaf druipt.

‘De Richel’ is de toneelproductie van het Rijsbergs Toneel, die dit jaar driemaal werd opgevoerd. In het eerste uur is er nog weinig sprake van echte verwikkelingen. Het stuk is meer een schets, waarin de spelers alle kans krijgen de genoemde types neer te zetten. Dat valt nog niet mee. De kans op ‘overacting’ ligt op de loer. Nu is Emma de Leeuw als zwerfster een speelster die het gedreutel, het oeverloze gebabbel, het schijnbaar nutteloze gedoe feilloos op de planken zet. Anderen hebben er meer moeite mee. Wouter Hendriks als alcoholist begint té groot, maar komt al spelende beter in zijn rol, die hij uiteindelijk tot de juiste proporties brengt. Harrie Watzeels als aan lage wal geraakte toneelspeler, komt vooral na de pauze als impresario goed tot zijn recht.

Wat opvalt is het contrast tussen decor en kleding. Het decor had qua vormgeving verder doorontwikkeld mogen worden, het was te flets. De kostuums daarentegen waren fraai. Rika, de zwerfster, was perfect gekleed en de pakjes van de hoer Wanda zagen er appetijtelijk uit. Ook het ‘verkeerde pak’ van impresario Eduard was raak gekozen.

Misschien is dit het basisgegeven van het stuk: we willen allemaal een andere rol spelen dan die we hebben. De arme sloebers willen schitteren in de wereld van glitter en glamour en de buurvrouw wil ook op televisie, al is het maar in een tv-spotje voor anti-rimpelcrème. Voor de directrice van het pension, overtuigend gespeeld door Ineke Vogels, blijft niet veel meer over dan een nieuwe plek te zoeken waar mensen geholpen moeten worden.

De dansgroep en de liedjes gaven de voorstelling een luchtige sfeer en zorgden ervoor dat de scènes, die zich in het begin nauwelijks ontwikkelden, nergens inzakten. Na de pauze was er meer sprake van een plot dat afgewikkeld moest worden. Het leek of dit de spelers beter afging, hoewel het spel nu enigszins ten koste ging van de karakteristieke sjeu van de rollen.

De uitbouw voor het toneel en de praktikabels, waar de toeschouwers op zaten, brachten het spel dichter naar het publiek, dat het allemaal wel waarderen kon.

RIJSBERGEN – Vorige week woensdag kregen de initiatiefnemers die het aantrekken van een mobiele tribune probeerden te verwezenlijken in Koutershof tot twee keer toe een cheque van elk 5.000 euro uitgereikt. Vertegenwoordigers van het Prins Bernhard Cultuurfonds waren daarvoor naar Rijsbergen gekomen. Daarmee komt de totale schenking op 30.000 euro. Eerder gaf de Rabobank Zuidelijke Baronie een bedrag van 20.000 euro weg.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Dolgelukkig zijn ze er mee, want nu kunnen alle wensen die de initiatiefnemers koesterden nagenoeg in vervulling gaan nu het Prins Bernhard Cultuurfonds hen met 10.000 euro verraste door haar bestuurlijke vertegenwoordigers Walter Wamsteker en Peter Neeb. Er was alleen gehoopt op een bijdrage van slechts de helft van voornoemd bedrag.

Totaal 30.000 euro

Het initiatief om over een mobiele tribune/podium te kunnen beschikken is destijds in Rijsbergen geboren en ter uitvoering gebracht. Het werd overigens gedaan door totaal negen verenigingen/stichtingen. Aangezien de Rabobank Baronie Zuid eerder een verzoek met 20.000 euro had gehonoreerd is de teller op 30.000 euro komen staan. Daar kom je een heel eind mee”, zei Marjo Jacobs van de Stichting Luid&Duidelijk Rijsbergen die het nodige voorbereidende werk op haar schouders nam.

Gemakkelijk hanteerbaar

Het plan dateert van juni 2007. Rabobank de Zuidelijke Baronie gaf verenigingen en andere samenwerkingsverbanden de mogelijkheid een ‘wereldidee’ in te dienen. Een idee ten behoeve van de aanvrager zelf, de gemeenschap, elk idee was in principe welkom. Zo werd op 15 juni een aanvraag ingediend om subsidie voor de aanschaf van 40 mobiele podium- /tribune elementen met hanteerbare afmetingen, gemakkelijk op te bouwen en af te breken. De aanvraag werd mede ondertekend door Stichting Nationaal Korenfestival Rijsbergen, de muziekverenigingen Sint Cecilia, Sint Martinus, Wernhout Vooruit, Con Amore respectievelijk uit Rijsbergen, Achtmaal, Wernhout en Zundert, de Stichting Boerendag, Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902, en Samen Sterk en Ouderen Toneel, beiden uit Rijsbergen.

Sporen

De podium-/tribune elementen, een model hiervan was opgebouwd in de refter van Koutershof, worden beheerd door de Stichting Luid&Duidelijk Rijsbergen. Een organisatie die reeds haar sporen heeft verdiend met het beheer van microfoons, boxen en andere geluidsapparatuur die door diverse Rijsbergse Organisatie gebruikt worden. De stichting is in 2006 ontstaan na een gezamenlijke aanschaf van druppelmicrofoons ten behoeve van podiumkunstbeoefenaars.

Kijken naar voordelen

Het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 speelt haar winteruitvoering dit jaar op een later tijdstip dan gewoonlijk, te weten op 14, 15 en 16 maart. Zij heeft de primeur van gebruik van de gloednieuwe tribune dat het kijkgenot zeer opmerkelijk zal veraangenamen. Geen last meer van medebezoekers met hoge schouders voor je neus die het uitzicht belemmeren en alle moeite gedaan moet worden om na de uitvoering geen stijve nek over te houden. Een luxe om straks de uitvoering van het Rijsbergs Toneel bij te wonen en al die andere podia optredens die daarna volgen. “Dit alles bereikt door te kijken naar de voordelen van samenwerking, efficiënt en slagvaardig te overleggen, te handelen en vooral constructief bezig te zijn”, laat een blije Marjo Jacobs die ook lid is van het Rijsbergs Toneel horen.

RIJSBERGEN – Het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 speelt de komende maand het komische blijspel ‘De Richel’ waarmee zij hoopt haar publiek een paar genotvolle toneelavonden te bezorgen. De repetities zijn in volle gang en gingen een kijkje nemen. Een blijspel in drie bedrijven van auteur Ton Davids.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Later dan gewend, komt het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 deze keer met haar winteruitvoering voor de dag. De reden daarvan is te zoeken bij de Bonte Avond. Die moest vanwege het ‘vroege carnaval ‘ al medio januari worden opgevoerd op de data dat gewoonlijk het Rijsbergs Toneel op de planken staat van Koutershof. Het Rijsbergs Toneel maakte spontaan plaats voor de eerste. De speeldata zijn nu vastgesteld op 14, 15 en 16 maart 2008.

Nog hard werken

Het Rijsbergse toneelensemble heeft het blijspel ‘De Richel’ in studie genomen en we gingen op een van de repetitieavonden een kijkje nemen en toen werd duidelijk dat regisseur Eddy Haers er met de zijnen nog niet is. “Over vijf weken moeten we er staan maar heb geen schrik dat het niet gebeuren zal. Onder druk wordt er vaak het best gepresteerd. Een erg leuk stuk maar dat niet eenvoudig is om er een vlot (tempo) spelend geheel van te maken”, zegt Eddy Haers.

Op cursus

Persoonlijk weet ik er alles van met zo 35 jaar toneelervaring achter de rug. Wie denkt dat het allemaal zo gemakkelijk vindt slaat de plank aardig mis. Er zijn niet voor niets toneelscholen om tot een echte acteur te worden opgeleid om rollen zo natuurlijk mogelijk te spelen waarbij men zich zelf volledig moet wegcijferen om in de huid van de persoon te kruipen die ment dient te zijn.
Enkele leden van het oude Geestesbeschaving, waarvan de schrijver van dit artikel er een was volgden enkele weekenden een toneelcursus. Die werd gegeven door onder andere Ellen Vogel, Lou van Hensbergen en Rob de Vries, niet de minste actrice en acteurs van die tijd. Ze vonden plaats op Kasteel Bouvigne en we kwamen daar hondsmoe van terug. De organisatie van de toneelcursus ging uit van het Brabants Centrum Amateurtoneel.

Als het doek opengaat

Blijspelen lijken voor de leek misschien gemakkelijk uit te voeren, maar het tegengestelde is vaak waar. ‘De Richel’ van auteur Ton Davids is er een dat niet eenvoudig lijkt. Vandaar dat er meer dan eens per week door de leden van de toneelverenging wordt gerepeteerd. Een blijspel dat een rolbezetting van acht personen heeft en zodra het doek opengaat start met ‘Mijn wiegie was’ van een bekende volkszangeres uit Amsterdam. Het stuk dat bewerkt is door regisseur Haers heeft drie bedrijven waarin een tuinkabouter van de verdrinkingsdood gered en een op leeftijd zijnde dame in een winkelwagentje met haar pop rond leurt. Een wat oudere intelligente hoer probeert af en toe nog wat bij elkaar te tippelen, maar succes.

Kaarten

De rondgang met donateurskaarten die recht geeft op het bezoeken van een der toneelavonden is eind vorig jaar reeds geweest. Mocht u geen toegangskaart hebben maar graag de voorstelling op een van de hierboven genoemde data volgen dan kan dat wanneer u contact opneemt met het secretariaat van het Rijsbergs Toneel, Pastoor van Oosterhoutstraat 28, Rijsbergen, (076) 5961246.

RIJSBERGEN – Het Rijsbergs Toneel, dat volgend jaar voor het 106e jaar op de planken staat, is in het dorp een populaire vereniging. Hoe kan een vereniging als deze het anders zolang volhouden. Toch heeft de toneelclub moeilijke tijden gekend vanwege de concurrentie van de televisie. De laatste jaren zit het Rijsbergs Toneel meer en meer in de lift. Repetities zijn al weer gestart en de jaarlijkse rondgang staat eerdaags voor de deur.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Het aantal dorpsgenoten dat de voorstellingen van het Rijsbergs Toneel de laatste jaren bezoekt is telkens omhoog gegaan. Komt dat door het inslaan van een wat andere weg van onze toneelclub, of is men er weer aan toe om eens gezellig van huis te zijn? Is het misschien beide? De keuze om tevens op een zondagmiddag te spelen is overigens bij heel wat donateurs in uitstekende aarde gevallen zo is vorig jaar en het jaar daarvoor gebleken.

Richel

Het Rijsbergs Toneel is met het oog op het komende seizoen, dat gewoonlijk na 1 september begint, alweer begonnen. Het stuk dat in studie is genomen heet ‘Richel’. Het is de naam van een pension waarin mensen van allerlei kaliber logeren. Gaande weg de voorstelling zal het publiek merken dat het in een ander soort verblijfadres verandert. De omslag is dat pension ‘ Richel ‘ een artiestenbureau wordt. Van inhoud een opgewekt toneelstuk waarmee de toeschouwer zich aangenaam zal amuseren. Bij het overgrote deel van haar donateurs gaat het daarom.

Wat later

De eerstvolgende winteropvoering van het Rijsbergs Toneel, Geestesbeschaving anno 1902 is in vergelijking met voorgaande jaren wat later. Redenen daarvan zijn dat het carnaval en Pasen in 2008 erg vroeg vallen en dat enige weken voor het carnaval de Bonte Avond in januari wordt gehouden, de maand waarin ook het Rijsbergs Toneel traditiegetrouw voor het voetlicht komt. Het is ook nu Roosendaler Eddy Haers die de regie voor het op te voeren blijspel ‘Richel’ in handen heeft. Verleden jaar boekte de toneelclub onder zijn leiding groot succes met het de voorstelling ‘Kwijt’ .Alle uitvoeringen waren volle bak.

Rondgang

De toneelclub, die nota bene al meer dan een eeuw bestaat, bloeit nog steeds en daaraan dragen haar trouwe donateurs vanzelfsprekend veel bij. Rijsbergs Toneel is bij de Rijsbergenaren populair hetgeen duidelijk blijkt uit de belangstelling voor de uitvoeringen die zij geeft. Even gezellig een paar uurtjes de deur uit daar is ieder mens voor in. Eerdaags komen de leden van Geestesbeschaving, zo heette de toneelclub gedurende honderd jaar, bij u weer langs met donateurkaarten waarmee u straks ook naar de voorstelling kunt. Een traditie waaraan al tientallen jaren wordt vastgehouden en die dus niet vreemd is. In Rijsbergen weten ze dan ook niet anders.

Avondje uit

“Het zal niet gemakkelijk zijn gelet op de grote successen van de laatste twee jaren die het Rijsbergs Toneel respectievelijk boekte met de toneelstukken ‘ De Cactusbloem ‘ en ‘Kwijt’ Maar we hebben er allemaal verschrikkelijk veel zin in, dus gaan we er ons uiterste best voor doen om de bezoekers straks een leuk avondje of middagje uit in Koutershof te bezorgen”, zegt Eddy Haers uit Roosendaal die als regisseur voor de derde keer de leiding heeft en een deel van Richel opnieuw bewerkt zoals hij dat ook met betrekking tot de hiervoor genoemde stukken heeft gedaan.

Maandag 15 januari 2007 – Het Engelse toneel heeft een opmerkelijke traditie in het zogenaamde ‘Wie-heeft-het-gedaan?’- genre.

‘Kwijt!’ dat oorspronkelijk ‘Wanted one body’ heette en geschreven is door Charles Raymond Dyer hoort daar ook toe. Wanneer een erfenis te verdelen valt, ontstaat een reeks verwikkelingen, waarin een aantal personages zich als inhalige aasgieren gaan gedragen. Uiteraard doen zij zich in deze komische thriller anders voor dan ze in werkelijkheid zijn en dat leidt tot een aantal aardige confrontaties.
In een fraai, strak opgetrokken decor, dat een maximum aan dieptewerking heeft, wordt het publiek meegenomen naar een landhuis dat door de barre weersomstandigheden binnen de kortste keren is afgesloten van de buitenwereld. De opening van het spel is dan ook Hitchcock-achtig vormgegeven. De licht- en geluidmensen kunnen zich uitleven. Naast het aanwezige personeel dient zich in de loop van de intrige een aantal vreemde snuiters aan. Het zijn de bekende ingrediënten die bij dit soort stukken horen. Notaris Blundell, goed en mooi ingehouden gespeeld door Harrie Watzeels, ontwikkelt zich tot de dragende figuur van het spel. Zijn analytisch vermogen levert uiteindelijk de dader op. De spelers zitten over het algemeen goed in hun rol. De stiefzusjes Barraclough, gespeeld door Marjo Jacobs en Ineke Vogels, zijn kille ijzige figuren en dokter Brown (Brigitte van de Pas) lijkt niet van een andere wereld te komen. Mabel, het kamermeisje (Silvia van der Borst), is een leuk type en Johnson, de chauffeur (Wouter Hendriks), weet op een overtuigende manier een misleidende rol te spelen en onbetrouwbaar over te komen.

Blijkbaar heeft het Rijsbergs Toneel, zoals veel andere verenigingen, castingsproblemen. Mr. Mickleby, de notarisklerk, werd vertolkt door Marita van den Berg. Daarmee werd ze met een klus opgezadeld die haast niet te doen was. Ze moest een echte mannenrol spelen, die zich ook nog eens kenmerkte door subtiele Engelse humor en mannelijke(!) angst. Daarbij was ze de tegenspeler van Harrie Watzeels, die perfect in zijn rol zat en met wie ze soms een komisch duo vormde. Je zag haar worstelen met de vormgeving haar personage. De zelfontmaskering aan het slot was een aardige ‘ oplossing’, maar maakte het niet goed.

Het Rijsbergs Toneel zette ook dit jaar een ruim voldoende productie neer, waar altijd veel publiek op afkomt.

Maar Marita van den Berg die zich in dit stuk opgeofferd heeft, verdient in de volgende productie een aantrekkelijke jonge-vrouwenrol, waarin ze zich heerlijk kan uitleven. Als goedmakertje.

Herbert Mouwen

‘Kwijt!’ door het Rijsbergs Toneel. Gezien op 12 januari 2007 in de Koutershof te Rijsbergen. Regie Eddy Haers. Decor Frans Matthijssen, Jan Braspenning. Kleding Helma Abbenhuis.

RIJSBERGEN – Degene die thuis de jas van de kapstok haalde om naar een van de voorstellingen van het Rijsbergs Toneel te gaan kijken, zal zich best hebben weten te vermaken met ‘Kwijt’. Zo heette het stuk dat drie dagen achtereen onder leiding van regisseur Eddy Haers op de planken van Koutershof werd gebracht. Opnieuw heeft het absoluut niet aan belangstelling ontbroken. De uitvoeringen werden weer erg druk bezocht.

DOOR CHARLES LUIJTEN

De vele donateurs en andere mensend die het Rijsbergs Toneeld Geestesbeschaving anno 1902 vrijdag,d zaterdag of afgelopen zondagd aan het werk hebben gezien, zullend zich in het algemeen voldaan overd ‘Kwijt’ uitlaten. Een komische thrillervan de Engelse toneelschrijver Charlesd Raymond Dyer waarvoor extrad repetities nodig waren wegens ded moeilijkheidsgraad ervan. Regisseurd Eddy Haers, een groot deel van hetd verhaal had hij herschreven, wilded alles bij de spelersgroep uit de kastd halen. Dat gold ook voor de mensend van de techniek vanwege de veled geluids- en lichteffecten die in hetd stuk voor kwamen om aan de spanning bij te dragen.

Tevreden

“Een toneelstuk waarin veel verborgen zit. Je moet proberen om het allemaal naar voren zien te brengen. Zelfs de kleinste details zijn belangrijk om een zo leuk mogelijke voorstelling met goed toneelspel neer te kunnen zetten. Pas als dat lukt, kun je tevreden zijn”, aldus de regisseur. Maar na de première van vrijdag, toen het gezelschap er voor een volle bak aan moest geloven, bleek hij dat te zijn. De woorden van de regisseur die hij eerder in een voorartikel had laten vallen kwamen dus uit. Hij zei toen: “Er moet nog hard aan getrokken worden, maar als het eenmaal 12 januari is zullen we er staan.”

Meningen verschillen

‘Kwijt’ werd gespeeld door elf acteurs en actrices. Een stevige rolbezetting dus. Er zaten krengen van rollen in verwerkt waar enkele spelers zich op kapot hebben moeten bijten om ze ingestudeerd te krijgen. De notaris en zijn klerk bijvoorbeeld. Zij zullen het zelf al te goed weten, maar ook de bezoekers zal het niet ontgaan zijn. Ofschoon de spelersgroep, regie, mensen van de techniek en alle andere die nauw bij de productie waren betrokken een staande ovatie kregen, het zal altijd zijn en blijven dat bezoekers verschillend over de voorstelling denken. Op zich niets vreemds. Met muziekshows en al die boeken in de bibliotheek is het niet veel anders. Smaken verschillen nu eenmaal van elkaar.

Thriller

Kwijt’ is een heel ander stuk dan ‘De Cactusbloem’ van auteur Barillet dat het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 verleden jaar onder de schijnwerpers bracht. Het had een luchtig Frans tintje. Deze keer duidelijk van een ander genre. Een thriller waarin van alles kwijt ging. Nu en dan komisch, dan weer spanning. Het wisselde elkaar af. Het verhaal ging over de erfenis van een landgoedbezitter. Een vriendelijke oude man die goed voor zijn personeel was en van spelletjes hield. Zo was hij er en zo was hij weer kwijt. Stiefdochters azen op zijn vermogen maar kunnen om het voltallige personeel niet heen. Raadselachtige taferelen doen zich voor, waarbij de spanning steeds meer toeneemt. De bezoekers die er hun eigen gedachten over laten gaan, komen er niet. Maar zoals altijd, de ontknoping is op ’t laatst. Kort hierop valt het doek waarna het weer snel wordt opgetrokken om spelers, de regie en de mensen achter een warm applaus te bezorgen. Goed gedaan, Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902!

Gezellig uitje

Maar hoe het ook voor iedereen geweest mocht zijn, van een gezellig uitje naar het Rijsbergs Toneel kan naar onze bescheiden mening in elk geval gesproken worden. Extra voor degene die nog wat nableef in de foyer waar gezellige livemuziek was van Do-Ré-Mi. Het grote publiek vond opnieuw zijn weg naar de plaatselijke toneelvereniging die dit jaar haar 105e verjaardag viert en nog altijd bloeit. Waar vindt men het nog na zoveel jaar? De Rijsbergenaren willen hun oude Geestesbeschaving nog niet ‘kwijt’. Een week eerder was bij de reservering voor een van de voorstelling al duidelijk dat de belangstelling voor de winteruitvoering van het afgelopen weekend een succes zou worden. Mooi toch voor een toneelclub van een dorp dat Rijsbergen heet.

‘Kwijt’ is een toneelspel met een stevige rolbezetting en enkele nieuwe gezichten op de bühne. Het wordt gespeeld met een leuk decor achter zich, dat in elkaar gezet is door Frans Mathijssen, al meer dan veertig jaar de toneelbouwer van het Rijsbergs Toneel. Voor de club is hij dan ook van grote waarde.Het kan zo gek niet zijn, of Mathijssen maakt het. Hij slaat nagenoeg geen repetitie over. “Als je ergens bij bent, danhoor je er te zijn. Ook al speel ik zelf nooit mee. Ik vind het een heerlijke club en ga er dan ook telkens met heel veel plezier naar toe. Voor iets anders heb ik dan geen tijd”, zegt Mathijssen die voor al zijn inzet heus wel eens speciaal vernoemd mag worden.

De voorstellingen van het Rijsbergs Toneel zijn vrijdag 12 en zaterdag 13 januari 2007, telkens om 20.00 uur. Zondag de 14e wordt ‘Kwijt’ ’s middags om 14.00 uur onder de schijnwerpers van Koutershof gebracht. Zondag 7 januari bestaat de mogelijkheid tussen 13.00 uur en 14.30 uur telefonisch te reserveren en eventueel nog kaarten te bestellen. Voor de voorstelling op vrijdag telefoonnummer (076) 5963478, voor zaterdag (076) 5961178 en voor zondagmiddag 14 januari telefoonnummer (076) 5963602. Zie ook advertentie elders in deze krant.

Na afloop van de voorstellingen is er livemuziek van Do-Re-Mi in foyer van Koutershof voor degenen die nog wat langer gezellig willen nablijven. Van de gelegenheid daartoe werd vorig jaar erg druk gebruikgemaakt.