Rijsbergs Toneel

Het repetitieproces loopt zoals het moet gaan. Onder leiding van Regisseur Eddy Haers werkt de spelersgroep hard om in april een mooi stuk op de planken te gaan zetten.

De afgelopen periode zijn onze leden in heel Rijsbergen langs de deur geweest. Mocht u onze leden aan de deur hebben gemist, dan kunt u contact opnemen met het secretariaat. Meer informatie over het stuk kunt u vinden onder Lopende Productie.

RIJSBERGEN – Bij het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 viel er na de laatste voorstelling van ‘Dwazen’ iets extra’s te vieren. Eén van haar drijvende krachten werd toen in het zonnetje gezet vanwege haar 40-jarige verbondenheid aan deze plaatselijke toneelvereniging. De Nederlandse Vereniging voor Amateur Theater kende Ineke Vogels-Dielemans daarbij de Gouden Speld toe.

BRON: De Zundertse Bode

RIJSBERGEN – Het was weer tijd voor Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902. Drie dagen achter elkaar stond het gezelschap het voorbije weekend onder regie van Eddy Haers op de planken van Koutershof. Het in groot aantal opgekomen publiek beleefde een doldwaze uitvoering waarmee het zich prima vermaakte.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Honderdenacht jaar bestaat de plaatselijke toneelvereniging al. Daarvan staat zij reeds 103 jaar jaarlijks op de planken. Meestal twee keer omdat er zowel in het najaar als voorjaar toneel wordt gespeeld. Tijdens de oorlogsjaren ‘40-’45 van de vorige eeuw bleef het voor en achter de coulissen stil en toen nog in het Jongenspatronaat. Op de eerste rij zaten gewoonlijk de notabelen van het dorp maar die heeft Rijsbergen intussen niet meer omdat ze allemaal ergens anders wonen.

Wennen

Onder ingehuurde regie van Roosendaler Eddy Haers speelde het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 dit keer wel een heel apart stuk. De gemiddelde toeschouwer moest er dan in het begin ook even aan wennen. Links was rechts en rechts was links. Aan te raden om het hoofd er bij te houden. Men zou zich kunnen afvragen hoe iemand een toneelstuk dat ‘Dwazen’ heet op papier krijgt. Hij is echter niet de minste auteur binnen de internationale toneelwereld die het deed. Het betreft de Engelse auteur Neil Simon van wie het Rijsbergs Toneel eerder een blijspel opvoerde.

Inhoud

Over een Russisch dorp hangt een vloek, uitgesproken door de adellijke familie Yousekevitch waardoor alle inwoners lijden aan een chronische domheid. Een jong onderwijzer, die Leon heet wordt door dokter Zubritsky uitgenodigd naar het dorpje Kulyenchikov te komen om zijn dochter te onderwijzen en wanneer hem dat mocht lukken zou de vloek wel eens kunnen verdwijnen. Aan het eind van het verhaal wordt er gebruiloft. Leon is zo verliefd op dochter Sofia geworden dat hij met haar in het huwelijk treedt. Maar voor het zover was vielen er eerst nog enkele akkefietjes af te handelen en moest er heel wat geregeld worden omdat er een kaper op de kust zat. Graaf Gregor Yousekevitch had daarvoor al een hele reeks huwelijksaanzoeken gedaan die hij twee keer per dag deed en daarmee in de vroege morgen om 6.00 uur al begon. Op dat tijdstip, als het hele dorp nog in diepe slaap was verzonken, verscheen hij voorafgegaan door zijn secondant onder het slaapkamerraam van zijn geliefde.

Reactie publiek

De schrijver van deze recensie laat anderen aan het woord wat ze er van vonden dus wrong ik mij na afloop van de voorstelling tussen het publiek om er achter te komen. De families Toon Verdonk, Jos van Rijckevorsel, Jos Daamen, Theo Rombouts, zo kan ik nog wel even doorgaan, allen hadden ze zich kostelijk vermaakt. De uitgenodigde burgemeester Leny Poppe-de Looff liet zich vertegenwoordigen door wethouder Jac Roelands. Hij en zijn vrouw toonden zich enthousiast over het schouwspel. Zo onopgemerkt mogelijk sloop ik langs de tribune om de gelaatstrekking bij de toeschouwers te observeren. Steeds zag ik de ‘smile’ op het gezicht en dat verklaart al heel veel.

Waardering

De leuke en druk bezochte voorstelling startte met spelende kinderen en volksdans (dansgroep Sandraudiga o.l.v. Coba Hereijgers) rond de waterput op het dorpsplein. Het publiek klapte spontaan op de maat van de muziek mee hetgeen bijdroeg in de totale sfeer. Doordat de twaalf acteurs en actrices hun rolkennis goed beheersten was dat bevorderlijk voor de vaart in het spel. De mimiek, typering en beweging werden goed uitgevoerd. Een zelfde waardering geldt voor de wijze waarop het geluid en de belichting werden bediend en het decor was weggezet. Ik zou tekortschieten bij het uitdelen van al die pluimen om degenen te vergeten die de zorg voor de grime, soufleren en andere taken achter de coulissen voor rekening hadden. Proficiat, Rijsbergs Toneel.

‘Dwazen’ is geen gemakkelijk stuk. Niet voor het publiek dat vanaf het begin in verwarring wordt gebracht, maar ook niet voor de spelers. Schrijver Neil Simon maakt op speelse wij
ze gebruik van absurdistische elementen. Personages nemen niet dezelfde zaken waar: bloemen zijn een schelvis, iets leren en memoriseren lukt niet en spelers manipuleren met tijd en plaats. Als het negen uur is, draait de klok razend rond en wanneer iemand ‘boven’ op het balkon staat, dan heet dat ‘beneden’. De arts moet nog aan zijn studie medicijnen beginnen, de postbode leest andermans brie ven en de slagersvrouw veegt het vuil naar binnen, het huis in. Deze vreemde handelingen en de talloze taalgrappen werken op de lachspieren, maar geven het stuk ook iets beklemmends: wat een bizarre werkelijkheid!
Begint het spel nog wat moeizaam, het is Wouter Hendriks die zijn vreemde rol van huisarts neerzet alsof zijn gedrag de normaalste zaak van de wereld is. Hij spreekt zijn teksten uit zonder een spier te vertrekken. Zijn tegenspeelster is Ineke Vogels, een comédienne met een perfect gevoel voor absurditeiten en een precieze timing. Hun acte de présence is het motorische moment: het spel breekt los en de andere spelers sluiten moeiteloos aan. Marc Mulders is een sympathieke onderwijzer, die als intrigant nog wel iets venijniger mag zijn. Marita van de Berg komt goed over als naïef en fleurig meisje. De graaf, gespeeld door Huub van Loon, past goed in het geheel, maar hij moet uitkijken voor overacting. Twee kinderen laten meespelen is investeren in de toekomst.

Het decor in pastelkleuren ziet er goed uit, de kleding is modern en kleurrijk met traditionele verwijzingen en het optreden van Dansgroep Sandraudiga draagt bij aan het folkloristische karakter. Kortom, een genoeglijke toneelavond.

Herbert Mouwen

‘Dwazen’ van Neil Simon door het Rijsbergs Toneel, regie Eddy Haers. Gezien op 19 maart 2010 in de Koutershof te Rijsbergen.

RIJSBERGEN – Komend weekeinde halen velen de jas, pet of muts van de kapstok om na een jaartje wachten weer eens naar een gezellig avondje toneel te gaan van het Rijsbergs Toneel. Zij is klaar u te ontvangen. Het plaatselijk toneelgezelschap speelt drie dagen achtereen in Koutershof het blijspel ‘Dwazen’ waarvan vrijdag 19 maart de uitverkochte première is.

DOOR CHARLES LUIJTEN

U komt er achter dat u nog altijd geen kaartje heeft. Oh…wat dom, en u was nog wel zo plan naar het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 te gaan. Een van de drie oudste verenigingen die het dorp kent en na zoveel jaar nog volop leeft. Zo’n club moet je koesteren. Het zou triest zijn wanneer dat anders was. U waagt het er gewoon op een van de speeldata er naar toe te gaan. Moet al gek lopen als er voor u geen plaatsje meer is ondanks de grote belangstelling die er ongetwijfeld weer zal zijn. In de voorverkoop van donateurkaarten gingen er meer van de hand dan verleden jaar.

De regie

Drie dagen achtereen letterlijk en figuurlijk ‘Dwazen’, op de planken van Koutershof. Zo heet het toneelstuk, een van de vrolijke kant, dat de acteurs en actrices van Geestesbeschaving anno 1902, twaalf personages in aantal voor het voetlicht brengen. Dat doen ze onder leiding van Eddy Haers. Hij is voor de vijfde achtereenvolgende keer aangetrokken als regisseur hetgeen afwijkt van de richtlijn van Rijsbergs Toneel. Die kiest er voor om de drie jaar een andere te nemen. Haers zal blijkbaar zo goed bevallen dat ten aanzien van hem een uitzondering bestaat.

De regisseur, 56 jaar, is een Zeeuws-Vlaming van geboorte en woont sedert 1984 in Roosendaal. Voor zijn dagelijkse boterham is hij al 34 jaar leerkracht in het speciaal onderwijs (zeer moeilijk lerende kinderen). Het werken op het terrein van theater is hem niet vreemd. Hij had voor zijn komst naar Rijsbergen dan ook al diverse gezelschappen onder zijn hoede. Voor sommige, let wel in het algemeen genomen, komt het goed uit dat hij iemand is met een engelen geduld. Dat zijn degenen die tot ergernis van hun tegenspeler het tijdig instuderen van de tekst niet zo serieus nemen.”Wanneer je daar tegenaan loopt is het minder plezierig werken voor een regisseur”, zegt Eddy Haers

Lachwekkend

Huis aan huis is In Rijsbergen het zogeheten Open Doekje de afgelopen dagen op de mat gevallen waarin te lezen valt wat voor toneelstuk ‘Dwazen’ is. Een heel klein beetje van de sluier wordt in Open Doekje opgelicht en dat verklapt al voldoende u de indruk te geven dat het voor de toeschouwer een lachwekkende vertoning wordt. Dat is het zonder meer, we proefden het reeds toen we een van de repetities volgden. Mochten we vooraf toch nog een opmerking maken over ‘Dwazen’, het enige wat er nog aan mankeert is dat het niet achterstevoren wordt opgevoerd. Maar in dat geval zou er echter helemaal geen touw aan vast te knopen zijn. Verrassend is toch wel de inbreng van volksdansgroep Sandraudiga (Zundert-Rijsbergen).U ziet het tegenovergestelde van een saaie voorstelling die u dan ook niet mag missen waarin iemand voor het naar bed gaan nog eerst zijn kanarie moet uitlaten en op de vingers uit telt hoeveel 1+1 is.. Het zegt genoeg.

Amusement na afloop

Vrijdag start het Rijsbergs Toneel met de eerste van de drie te geven voorstellingen in Koutershof en begint om 20.00 uur. Na afloop kan er nog gezellig nagebleven worden in de foyer waar onder het genot van een drankje tussen het kletsen door tevens geluisterd kan worden naar muzikaal amusement live van de Risbecca’s die bij gelegenheid van de premiere is. Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 komt verder nog zaterdagavond 20 en zondagmiddag 21 maart onder de schijnwerpers. Het Rijsbergs Toneel is klaar u te ontvangen en heet u nu reeds hatelijk welkom op een van haar uitvoeringen.

Met dank aan: ROStv Zundert

RIJSBERGEN – Degenen die van een leuke theatervoorstelling houden zijn in de Rijsbergse Koutershof aan hun trekken gekomen. ‘Spotgeesten’ had alles in zich omdat het goed door de spelersgroep werd neergezet. Aangezien het vooraf een zware operatie is geweest, mag bij regisseur Eddy Haers een extra pluim op de hoed worden gestoken. Het Rijsbergs Toneel anno Geestesbeschaving 1902 en het overgrote deel van haar publiek kan terugkijken op een puike voorstelling.

DOOR CHARLES LUIJTEN

De show vond het voorbije weekend plaats in Koutershof waar het na afloop in de Taveerne nog een hele tijd gezellig bleef. De reacties logen er niet om.

We hielden een peiling onder de toeschouwers over wat ze ervan gevonden hadden. Bij het naluisteren van de voicerecorder werd duidelijk dat de 107-jarige Rijsbergse toneelvereniging Geestesbeschaving anno 1902 haar klanten een leuke voorstelling heeft voorgeschoteld, al werd het wel een heel apart stuk gevonden.

Gezegd moet worden dat ‘Spotgeesten’, waarvan Noel Coward de auteur is, in de beginfase wat langdradig overkwam vanwege overbodige informatie. Er waren daarnaast momenten dat bij een bepaalde scène het tempo ietwat opgeschroefd had mogen worden. Verder geen kleine opmerkingen over hetgeen het gezelschap op de planken bracht.

Inhoud

Het verhaal van ‘Spotgeesten’ gaat over schrijver Karel Donkersloot die op zoek is naar stof voor zijn nieuwe boek. De geest van zijn eerste vrouw die is overleden wordt door Madam Arcati (het medium) opgeroepen waardoor de schrijver haar weer voor zich ziet staan in aanwezigheid van anderen die de vrouw niet kunnen waarnemen. Allerlei mistoestanden en onbegrijpelijkheden doen zich voor. Heel wat turbulentie vloeit daaruit voort, hetgeen de toeschouwers aangenaam boeit.

Keurig verzorgd

Er kan nog zo goed worden gespeeld, maar een uitvoering is pas dan compleet geslaagd wanneer alles er omheen bij dat andere aansluit. Grime, kapsels, geluid, belichting en decor spelen in het geheel een belangrijke rol op zich. Noch te zien, noch te horen: de souffleuses die eveneens in de productie ‘Spotgeesten’ een belangrijk aandeel leverden. Een op alle fronten tevens keurig verzorgde voorstelling waarmee het Rijsbergs Toneel deze keer opnieuw voor de dag kwam.

Gemist

Een hele kluif is het voor regisseur Eddy Haers geweest, waarbij zijn geduld op de proef werd gesteld. Maar het is de Roosendaler gelukt om met de cast bestaande uit: Wouter Hendriks (de schrijver), Brigitte van de Pas (2e vrouw van Karel), Silvia van der Borst (overleden vrouw van Karel), Ineke Vogels (dienstmeisje), Harrie Watzeels (de dokter), Helma Abbenhuis (vrouw van de dokter) en Emma de Leeuw (madam Arcati) met ‘Spotgeesten’ een goede productie neer te zetten Zij die de voorstelling aan zich voorbij hebben laten gaan en toneelliefhebber zijn hebben dan ook wat gemist.

Fijn gevoel

Op het eind van de première, die afgelopen vrijdagavond plaatsvond en door ons werd bijgewoond, was er van het publiek een staande ovatie. Dat verklaart waardering voor de club en is tevens een duidelijk teken dat men zich heeft goed weten te amuseren. Het zal het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 en – niet te vergeten haar regisseur – een fijn gevoel bezorgen. De toneelclub hield na de middagvoorstelling van zondag ‘s avonds een gezellig samenzijn in zaal de Harmoniezaal enkele jaren geleden ingeruimd voor de jaarlijkse teerdag. Morgen, donderdag 26 maart, wordt er al geëvalueerd over ‘Spotgeesten’.

RIJSBERGEN – Spotgeesten is een typische Noel Coward-komedie. Het stuk is al vele malen gespeeld sinds 1941, het jaar waarin voor het eerst opgevoerd werd. Meestal wordt het blijspel nu in een bewerkte en geactualiseerde versie gebracht.
Centraal in het stuk staat een spiritistische séance, waarna van alles misgaat. De vrouw uit het eerste huwelijk van de hoofdpersoon, een schrijver die stof zoekt voor een nieuw boek, komt opdraven en daarmee gaan realiteit en fictie op geestige wijze door elkaar lopen. De grens tussen leven en dood en wat wel waarneembaar en wat niet waarneembaar is, wordt geslecht. Timing, woordgrappen en onverwachte momenten zijn belangrijke ingrediënten in deze typische Engelse komedie en moeten door de acteurs goed uitgespeeld worden.

Spotgeesten van het Rijsbergs Toneel wordt gespeeld in een decor met een mooie dieptewerking. De zwart-wit-rode kleurstelling is zorgvuldig gekozen en komt ook in de fraaie kostuums terug.

De rol van de schrijver Karel Donkersloot, wordt gespeeld door Wouter Hendriks. Hij weet een wat fatterige auteur met irritante gebaartjes en een vervelend stemmetje neer te zetten.Soms mis ik net even de arrogantie, die voor deze rol nodig is.Zijn rolinvulling lijkt me meer van buitenaf opgelegd, dan dat deze van binnenuit is opgebouwd. Na de pauze vertolkt hij de rol dichter bij zijn eigen persoon en dan komt hij beter tot zijn recht, met meer verschillende emoties. De rol van de doktersvrouw is bij Brigitte van de Pas in goede handen. Wel speelt ze haar boosheid te veel op dezelfde manier: ze gaat sneller spreken en dat gaat nogal eens ten koste van de verstaanbaarheid.

Spotgeesten is een goed vormgegeven voorstelling, maar soms ontbreekt de roluitdieping en de emotionele gelaagdheid, die een toneelstuk op bepaalde momenten zo spannend kunnen maken. Het heeft een Hollandse tobberigheid meegekregen. Dat is op zich een begrijpelijke keuze, maar tegelijkertijd gaat er veel van de Engelse humor en flegmatiek verloren en dat is jammer. Al met al mag de voorstelling er zijn: de harde kern van het Rijsbergs Toneel houdt het toneel in Rijsbergen levend!

RIJSBERGEN – Een heel geestige toneelvoorstelling kan het worden wanneer het wordt gespeeld zoals de schrijver het zich voorstelt. Daarvan wordt uitgegaan. Twee avondvoorstellingen en een ‘s middags. Voor het aanschouwen van ‘Spotgeesten’ kan zondag 15 maart worden gereserveerd. Het is weer tijd voor Rijsbergs Toneel anno Geestesbeschaving 1902. Volgende week vrijdag is de première.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Het Rijsbergs Toneel anno Geestesbeschaving 1902 staat voor haar laatste repetities van het toneelstuk ‘Spotgeesten’. Daarvan is volgende week vrijdag om 20.00 uur de première in grote huiskamer van Rijsbergen die gemeenschapshuis Koutershof heet.

Weinig keus

Maanden heeft de spelersgroep onder bezielende leiding van de Roosendaler Eddy Haers tot nu aan de voorbereiding van de toneelproductie gewerkt. Het kunnen samenstellen van de cast waarmee hij aan de slag moest, was volgens de regisseur deze keer niet zo eenvoudig. “Het spelersarsenaal van Geestesbeschaving is nu eenmaal niet zo groot om daaruit de meest voor de handliggende rolverdeling te kunnen maken. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat we met de groep voor de bezoekers een leuk toneelspel met ‘Spotgeesten’ op de planken brengen”, zegt Haers die voor afgelopen zondag een extra repetitie had bedacht.

Gekraakt

Het toneelspel ‘Spotgeesten’ is uit de hand van de Britse auteur Noel Coward. Gezegd is dat het ongeveer zestig jaar geleden is geschreven. De auteur zou dat binnen een tijdsbestek van zeven dagen hebben gedaan. Toen het uitgebracht werd, lieten de critici van de inhoud van de toneelbewerking geen spaan heel. Hoe kan men in zo’n korte tijd een goed stuk op papier zetten, vroeg men zich af? Het verbaasde haar dan ook dat het door het publiek ‘gevreten werd’ als een malse biefstuk. Met andere woorden: dat smulde er van. Tot op heden zou ‘Spotgeesten’ al ruim 2000 keer zijn opgevoerd.

Inhoud

Het verhaal van ‘Spotgeesten’ gaat over een schrijver die stof zoek voor zijn volgende boek dat hij op de markt wil brengen. “De eerste vrouw van de schrijver, Karel Donkersloot, is overleden. Door het er bijhalen van madam Arcati die geesten van overleden personen kan oproepen, ziet de schrijver zijn vrouw weer voor hem staan. Gedurende de voorstelling geraakt hij regelmatig met haar in de clinch over het vroegere huwelijksleven. Een bevriend echtpaar dat bij schrijver Donkersloot op visite is, de huisarts en zijn vrouw, begrijpt van de hele situatie geen snars. Allerlei misverstanden en onbegrijpelijkheden doen zich voor. Er ontbreekt dan ook een turbulente tijd aan in huize Donkersloot. Er blijkt meer tussen hemel en aarde te bestaan.

Reserveren

Volgende week vrijdag 20 maart is in Koutershof de première. De daarop volgende dagen dat Spotgeesten voor het voetlicht komt zijn zaterdagavond en zondagmiddag 21 en 22 maart respectievelijk om 20.00 uur en 14.00 uur. Zij die in het bezit zijn van een kaart: zondag 15 maart bestaat tussen 13.00 uur en 14.30 uur gelegenheid om telefonisch te reserveren. Voor vrijdag geldt telefoonnummer (076) 5961246, voor zaterdag telefoonnummer (076) 5961178 en voor zondagmiddag 22 maart telefoonnummer (076) 5963476. Wie nog geen kaart heeft, kan daarvoor terecht bij het secretariaat aan de Past. van Oosterhoutstraat 28, telefoonnummer (076) 5961246. Ook zijn kaarten voor de aanvang van de voorstelling verkrijgbaar aan de zaal van Koutershof verkrijgbaar.

Hoewel iedereen van het Rijsbergs Toneel wist dat de gezondheidstoestand van Jan erg slecht was, schrokken we toch van zijn overlijdensbericht vorige week. Jan was een verenigingsman in hart en nieren.

Met passie

Hij hield van toneelspelen. Al toen Jan nog maar 16 jaar oud was, benaderde hij Simon Boomsma, schooldirecteur en toenmalig regisseur van Geestesbeschaving, om een rolletje bij het toneel te mogen spelen. Zijn wens kwam uit toen hij in januari 1973 in het oude patronaat op de planken stond als Linky (alias Christopher) in ‘De Muizenval’ van Agatha Christie. Daarna volgde nog vele andere rollen. Of het een boef, een politie-inspecteur, een kastelein of pastoor was, Jan speelde alle rollen met passie. Hij probeerde de aanwijzingen van alle regisseurs zo goed mogelijk te volgen om een mooi personage neer te zetten.

Belangstellend

Maar acteren was niet zijn enige taak bij onze vereniging, ook als behanger en schilder heeft hij vele decors verfraaid. Vaak stond Jan in de dagen tussen Kerst en Nieuwjaar in zijn eentje in de Koutershof te plakken of te verven om alles op tijd in de goede kleuren te krijgen. Toen Jan verschillende klachten over zijn gezondheid begon te krijgen, moest hij soms een jaar overslaan om te spelen. Toch kwam hij dan nog vaak op de repetities om het wordingsproces van een nieuw stuk te volgen. Maar ook voor de gezelligheid, want daar hield Jan van. Hij praatte graag met de mensen van het toneel en was belangstellend naar hun persoonlijke wel en wee.

Verfraaien decor

In het jubileumjaar 2002 (het ‘Rijsbergs Toneel, Geestesbeschaving anno 1902’ bestond 100 jaar) kreeg Jan van de vereniging ‘Nederlands Amateur Theater’ de zilveren speld uitgereikt. Hij had kort daarvoor in het jubileumstuk ‘Eerst eten’ nog met verve de rol van Don Alonso gespeeld. In 2004 speelde Jan nog de rol van bisschop in de eenakter ‘Moedertje Armoe’. Jan Braspenning zijn laatste rol was die van makelaar Jansen in het blijspel ‘Jenny’ van januari 2005. Hoewel zijn gezondheid steeds slechter werd, verleende Jan in 2006 en 2007 nog zijn medewerking aan het verfraaien van het decor.

Grote realiteitszin

Over zijn gezondheid, hoe slecht die ook was, klaagde Jan niet veel. Hij legde daarbij tot op het laatst een grote realiteitszin aan de dag en genoot als het goed ging. Toen hij begin juni dit jaar uit het ziekenhuis kwam met erg slecht nieuws, was Jan dan ook helemaal voorbereid op wat komen ging. Het was dan ook erg verrassend, ook voor hemzelf, dat hij op 24 augustus 2008 in de Rijsbergse pastorietuin getuige kon zijn van het gelegenheidsstuk bij het 850-jarig bestaan van de parochie St. Bavo ‘Tussen zonsop- en ondergang’.

Het ‘Rijsbergs toneel’ verliest een trouw en betrokken lid, maar Danusia en David, Valerie en Noëmi verliezen een goede man en vader. Wij wensen hen erg veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Bestuur & Leden ‘Rijsbergs Toneel’