Rijsbergs Toneel

Penelope, de vrouw van de Engelse dorpsdominee Lionel Toop, is toneelspeelster geweest. Haar vrije manieren geven aanstoot en de oude vrijster juffrouw Skillon, die zelf met Toop had willen trouwen, komt zich ernstig over haar beklagen. Maar Lionel heeft nauwelijks tijd om Penelope het verkeerde van haar gedrag onder het oog te brengen, omdat hij onverwacht het kerkkoor moet begeleiden op een concert in een ander dorp. Als hij weg is komt Clive Winton, een vroegere collega van Penelope, nu korporaal in een kamp voor Duitse krijgsgevangenen, op bezoek. Na hun onstuimige begroeting, waarvan juffrouw Skillon de toevallige getuige is, besluiten zij in een naburig stadje het toneelstuk te gaan zien, waarin zij samen succes hebben gehad. Maar Clive mag daar niet in uniform komen en Penelope haalt hem over om een pak van Lionel aan te trekken. De aaneenschakeling van verwarringen, welke hieruit resulteert, begint als zij samen een scène uit hun successtuk herhalen, waarin zij hem uitscheldt en slaat. Juffrouw Skillon, de eeuwige stille getuige, trekt daaruit de conclusie, dat Toop en zijn vrouw slaande ruzie hebben. De onverwachte komst van oom, die wil logeren, vergroot de verwarring, die haar hoogtepunt bereikt als ?s avonds allen thuis komen en een uit het kamp ontvluchte Duitser de pastorie onveilig maakt. Hij steekt zich in de kledij van Toop en als een sergeant verschijnt, die hem moet opsporen, probeert hij, naast Penelope, die hij heimelijk met een pistool in bedwang houdt, zich voor Lionel uit te geven. Een diepe hangkast bergt om beurten de elkaar vertwijfeld achterna hollende leden van het gezelschap. Lionel en juffrouw Skillon komen er samen in te land en worden in elkaars armen slapende gevonden. Een extra verwikkeling veroorzaakt de verdwijning van clive?s uniform, maar dit raadsel wordt evenzeer opgelost als de andere problemen en de ontsnapte gevangene wordt natuurlijk gepakt, zodat Toop en Penelope eindelijk de kans krijgen om op adem te komen.

– Bron: ToneelCentrale

‘De Spooktrein’ vertelt over zes gestrande reizigers die noodgedwongen de nacht moeten doorbrengen op een verlaten station. Daar worden ze door de stationschef geconfronteerd met de macabere legende van een spooktrein. Zal deze dodelijke trein inderdaad om middernacht arriveren? En zullen de reizigers dit overleven? De angst neemt toe en stelt de onderlinge verhoudingen ernstig op de proef. En dan is het twaalf uur…

– Bron: ToneelCentrale

Henri Latour is een keurige jongeman. Hij is leraar wiskunde en studeert ijverig voor zijn doctorstitel. Zijn familie bestaat uit twee bejaarde tantes, Mathilde en Christine, die erg veel van hem houden. `t Is dan ook een vriendelijke jongen, maar wel een beetje een hark. Aan de liefde heeft hij nooit gedaan, tegenover vrouwen is hij vreselijk verlegen. Tante Christine, de jongste tante, probeert altijd om hem een huwelijk aan te praten; het zou hem goed doen, zegt ze.Als het stuk begint is het avond en de tantes zijn op bezoek bij Henri. Ze doen een spelletje harten jagen. Dan wordt er een taxi besteld om de tantes naar het station te brengen en Henri gaat kopjes wassen. Onverwacht verschijnt zijn vriend Marcel, in gezelschap van een snoezig meisje. Hij vertelt Henri dat hij met Yvonne verloofd is, maar haar vader weigert zijn toestemming omdat hij een gruwelijke hekel heeft aan journalisten en Marcel is toevallig journalist. Om papa te dwingen is Ivonne weggelopen (ze heeft geen moeder) en ze heeft een briefje achtergelaten waarin ze zegt dat ze niet terug komt vóór hij zijn toestemming geeft. Zij zou bij een vriendin in een andere stad gaan logeren en Marcel zou haar met de auto wegbrengen. Maar hij heeft een uur geleden bericht gekregen dat hij vanavond naar de krant moet en nu vraagt hij Henri of Yvonne vannacht bij hem mag logeren. Er is maar één slaapkamer, maar de bank in de huiskamer kan als bed gebruikt worden. Henri vindt het wel een beetje gek, maar als goede vriend kan hij het niet weigeren. Als Yvonne naar een hotel zou gaan, zou haar vader er beslist achter komen en haar weghalen, zij is nog minderjarig. Henri biedt aan dat hij dan vannacht in een hotel gaat slapen, maar dat vinden ze nonsens. Marcel komt Yvonne morgenochtend halen en niemand hoeft er iets van te weten. Nou, in vredesnaam dan maar! Marcel vertrekt en Yvonne doet haar schoenen uit en nestelt zich op de bank. Zij krijgt natuurlijk de slaapkamer voor vannacht, maar ze heeft nog geen zin om nu al te gaan slapen. Er ontspint zich werkelijk een gezellig gesprekje tussen haar en Henri en dan gaat ineens de bel. Door het raam ziet Henri tante Mathilde op de stoep staan! Yvonne vlucht naar de slaapkamer. De tantes hebben de laatste trein gemist; in het hotel was nog maar plaats voor één persoon, dus wil tante Mathilde vannacht bij haar neef logeren. Ze wil wel op de bank slapen. De arme Henri brengt de nacht door op een stoel in de slaapkamer. Als Marcel de volgende dag verschijnt is hij stomverbaasd van tante Mathilde te horen dat zij hier op de bank geslapen heeft en als hij vraagt waar Henri dan de nacht heeft doorgebracht zegt zij: “In zijn eigen kamer natuurlijk.”. Marcel vindt het hoogst verdacht en beschuldigt Henri dat hij met Yvonne naar bed is geweest. Yvonne”s vader heeft een detective aangesteld en die heeft gerapporteerd dat Marcel de hele nacht op de redactie is geweest, maar vanmorgen heeft hij hem het huis van Henri in zien gaan en nu komt papa hier om er hem van langs te geven. Marcel verstopt zich in de keuken, waar intussen ook de werkster van Henri is gearriveerd. Het duurt een hele tijd voor de situatie is opgehelderd en Henri van alle blaam is gezuiverd.

– Bron: Toneelcentrale.nl

Er werd voor de 1e keer gespeeld in het nieuwe ontmoetingscentrum de Koutershof in Rijsbergen.

Een extravagante barones en een verstrooide baron wonen op een klein landgoed en hebben reeds een kok met keukenmeisjes in dienst, een aparte butler, een nuffige secretaresse en een niet op te voeden tuinjongen. Toch zoekt de barones nog een echtpaar voor tuin- en keukenwerk. Maar ondanks de zeer aantrekkelijke advertentie komt geen enkel echtpaar zich aanbieden. Wel komen, elk apart, Janus van Klaveren en Josefien van Staveren solliciteren. Krijgen zij een job, of blijven ze aan de dop? De barones is natuurlijk ook zeer kunstminnend en koopt alles wat met Napoleon te maken heeft. Vandaag wordt het levensgrote beeld van haar idool geleverd en nog voor het op de sokkel staat, wordt het al beschadigd. Er moet vlug een tijdelijke oplossing gevonden worden zodat niemand iets van het ongelukje merkt. Louise (nicht van de barones) en haar man Lodewijk zijn uitgenodigd om het beeld in “levende lijve” te bewonderen. Het is een beeld van een man.

Het is winter, ijskoud en een sneeuwstorm giert om het pension ‘Monskwell Manor’. De gasten druppelen binnen en enkele uren later is het pension door de sneeuw volledig afgesneden van de buitenwereld. In de omgeving van het pension heeft eerder die dag een moord plaatsgevonden. Een brigadier van de politie bezoekt vervolgens het pension omdat hij vermoedt dat de moordenaar (of moordenares ?) zich daar schuilhoudt. Als er een slachtoffer valt blijkt al snel dat alle aanwezigen een motief hebben voor de moord en in de gelegenheid waren om deze te plegen. Door de vreselijke sneeuwstorm kan niemand het hotel verlaten, ook de onbekende moordenaar niet…!

Het jubileumstuk vanwege het 70-jarig bestaan van Geestesbeschaving.

Met deze productie werd deelgenomen aan de provinciale beoordelingswedstrijd van het Brabants Centrum voor het Amateurtoneel. Geestesbeschaving werd 1e van 15 deelnemers in categorie B.

De jonge bankbediende David Brewster wordt ervan verdacht een bank te hebben beroofd. Hij is gevlucht naar het landhuis van Miss van Loon, waar hij om een of andere reden de echte daders hoopt te vinden. Tijdens een hevig onweer komt Jean, zijn verloofde binnen. Even later komen nog drie gestrande personen hun toevlucht zoeken in het landhuis: Miss Fluffy Pride, lerares biologie en twee van haar leerlingen. Als iedereen zich in de keuken bevindt om de inwendige mens te versterken wordt het duidelijk dat er nog een geheimzinnige figuur in het huis ronddoolt. Dit blijkt Latham te zijn, een collega van David, die tegenover de politie een voor David bezwarende verklaring heeft afgelegd. Een confrontatie tussen David en Latham kan niet uitblijven. Dan valt plots het licht uit. Even later vindt Fluffy het dode lichaam van Latham. Alles wijst uiteraard in de richting van David maar… zo simpel ligt het niet…

– Bron: Toneelcentrale.nl