Rijsbergs Toneel

RIJSBERGEN – Degene die thuis de jas van de kapstok haalde om naar een van de voorstellingen van het Rijsbergs Toneel te gaan kijken, zal zich best hebben weten te vermaken met ‘Kwijt’. Zo heette het stuk dat drie dagen achtereen onder leiding van regisseur Eddy Haers op de planken van Koutershof werd gebracht. Opnieuw heeft het absoluut niet aan belangstelling ontbroken. De uitvoeringen werden weer erg druk bezocht.

DOOR CHARLES LUIJTEN

De vele donateurs en andere mensend die het Rijsbergs Toneeld Geestesbeschaving anno 1902 vrijdag,d zaterdag of afgelopen zondagd aan het werk hebben gezien, zullend zich in het algemeen voldaan overd ‘Kwijt’ uitlaten. Een komische thrillervan de Engelse toneelschrijver Charlesd Raymond Dyer waarvoor extrad repetities nodig waren wegens ded moeilijkheidsgraad ervan. Regisseurd Eddy Haers, een groot deel van hetd verhaal had hij herschreven, wilded alles bij de spelersgroep uit de kastd halen. Dat gold ook voor de mensend van de techniek vanwege de veled geluids- en lichteffecten die in hetd stuk voor kwamen om aan de spanning bij te dragen.

Tevreden

“Een toneelstuk waarin veel verborgen zit. Je moet proberen om het allemaal naar voren zien te brengen. Zelfs de kleinste details zijn belangrijk om een zo leuk mogelijke voorstelling met goed toneelspel neer te kunnen zetten. Pas als dat lukt, kun je tevreden zijn”, aldus de regisseur. Maar na de première van vrijdag, toen het gezelschap er voor een volle bak aan moest geloven, bleek hij dat te zijn. De woorden van de regisseur die hij eerder in een voorartikel had laten vallen kwamen dus uit. Hij zei toen: “Er moet nog hard aan getrokken worden, maar als het eenmaal 12 januari is zullen we er staan.”

Meningen verschillen

‘Kwijt’ werd gespeeld door elf acteurs en actrices. Een stevige rolbezetting dus. Er zaten krengen van rollen in verwerkt waar enkele spelers zich op kapot hebben moeten bijten om ze ingestudeerd te krijgen. De notaris en zijn klerk bijvoorbeeld. Zij zullen het zelf al te goed weten, maar ook de bezoekers zal het niet ontgaan zijn. Ofschoon de spelersgroep, regie, mensen van de techniek en alle andere die nauw bij de productie waren betrokken een staande ovatie kregen, het zal altijd zijn en blijven dat bezoekers verschillend over de voorstelling denken. Op zich niets vreemds. Met muziekshows en al die boeken in de bibliotheek is het niet veel anders. Smaken verschillen nu eenmaal van elkaar.

Thriller

Kwijt’ is een heel ander stuk dan ‘De Cactusbloem’ van auteur Barillet dat het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 verleden jaar onder de schijnwerpers bracht. Het had een luchtig Frans tintje. Deze keer duidelijk van een ander genre. Een thriller waarin van alles kwijt ging. Nu en dan komisch, dan weer spanning. Het wisselde elkaar af. Het verhaal ging over de erfenis van een landgoedbezitter. Een vriendelijke oude man die goed voor zijn personeel was en van spelletjes hield. Zo was hij er en zo was hij weer kwijt. Stiefdochters azen op zijn vermogen maar kunnen om het voltallige personeel niet heen. Raadselachtige taferelen doen zich voor, waarbij de spanning steeds meer toeneemt. De bezoekers die er hun eigen gedachten over laten gaan, komen er niet. Maar zoals altijd, de ontknoping is op ’t laatst. Kort hierop valt het doek waarna het weer snel wordt opgetrokken om spelers, de regie en de mensen achter een warm applaus te bezorgen. Goed gedaan, Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902!

Gezellig uitje

Maar hoe het ook voor iedereen geweest mocht zijn, van een gezellig uitje naar het Rijsbergs Toneel kan naar onze bescheiden mening in elk geval gesproken worden. Extra voor degene die nog wat nableef in de foyer waar gezellige livemuziek was van Do-Ré-Mi. Het grote publiek vond opnieuw zijn weg naar de plaatselijke toneelvereniging die dit jaar haar 105e verjaardag viert en nog altijd bloeit. Waar vindt men het nog na zoveel jaar? De Rijsbergenaren willen hun oude Geestesbeschaving nog niet ‘kwijt’. Een week eerder was bij de reservering voor een van de voorstelling al duidelijk dat de belangstelling voor de winteruitvoering van het afgelopen weekend een succes zou worden. Mooi toch voor een toneelclub van een dorp dat Rijsbergen heet.

‘Kwijt’ is een toneelspel met een stevige rolbezetting en enkele nieuwe gezichten op de bühne. Het wordt gespeeld met een leuk decor achter zich, dat in elkaar gezet is door Frans Mathijssen, al meer dan veertig jaar de toneelbouwer van het Rijsbergs Toneel. Voor de club is hij dan ook van grote waarde.Het kan zo gek niet zijn, of Mathijssen maakt het. Hij slaat nagenoeg geen repetitie over. “Als je ergens bij bent, danhoor je er te zijn. Ook al speel ik zelf nooit mee. Ik vind het een heerlijke club en ga er dan ook telkens met heel veel plezier naar toe. Voor iets anders heb ik dan geen tijd”, zegt Mathijssen die voor al zijn inzet heus wel eens speciaal vernoemd mag worden.

De voorstellingen van het Rijsbergs Toneel zijn vrijdag 12 en zaterdag 13 januari 2007, telkens om 20.00 uur. Zondag de 14e wordt ‘Kwijt’ ’s middags om 14.00 uur onder de schijnwerpers van Koutershof gebracht. Zondag 7 januari bestaat de mogelijkheid tussen 13.00 uur en 14.30 uur telefonisch te reserveren en eventueel nog kaarten te bestellen. Voor de voorstelling op vrijdag telefoonnummer (076) 5963478, voor zaterdag (076) 5961178 en voor zondagmiddag 14 januari telefoonnummer (076) 5963602. Zie ook advertentie elders in deze krant.

Na afloop van de voorstellingen is er livemuziek van Do-Re-Mi in foyer van Koutershof voor degenen die nog wat langer gezellig willen nablijven. Van de gelegenheid daartoe werd vorig jaar erg druk gebruikgemaakt.

RIJSBERGEN – De dagen beginnen voor het Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 te korten. Volgende week speelt zij haar winteruitvoering van het nieuwe seizoen waarin van alles kwijt raakt. Vandaar dat het stuk ook ‘Kwijt’ heet. Omdat het geen gemakkelijk stuk is moeten extra repetities worden ingelast. Een komische thriller die onderhevig is aan de nodige spanning en sensatie. Zondag kan er voor een van de drie voorstellingen gereserveerd worden. Die worden gegeven vrijdag 12, zaterdag 13 en zondag 14 januari

DOOR CHARLES LUIJTEN

Rijsbergen, een dorp met ruim 6000 inwoners, is nog net als vroegerd erg gesteld op het hebben van een toneelvereniging in haard gemeenschap. Dat blijkt duidelijk uit de sympathie die vele dorpelingen
voor hun Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 tonen. Trouwd bezoeken zij nog altijd vele de uitvoeringen, dat al liefst 104 jaar lang.d Het zegt heel wat.d Volgende week is het weer zo ver. Vrijdag 12 januari gaat om 20.00d uur het doek open voor de komische thriller ‘Kwijt’ waarmee hetd Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902 dit keer voor hetd voetlicht komt. Het is dan de première.d

Keuze

Volgens voorzitter Irma Kennis is ‘Kwijt’ geen eenvoudig stuk, maar als het goed wordt gebracht, wordt het wederom een avondje genieten in Koutershof.

Daar heeft de voorzitter alle vertrouwen in. “Onze leescommissie is in mei al begonnen om uit de vele doorgenomen toneelstukken de beste keuze te maken, iets wat niet zo eenvoudig is. Het moet kwalitatief goed zijn en de spelersselectie moet op sterkte zijn. Bovendien speelt de vraag of die het stuk aankan. Ook is het heel belangrijk om bij het maken van een keuze rekening te houden met je donateurs”, zegt Irma Kennis.

Eddy Haers

Voor het tweede achtereenvolgende jaar staat Eddy Haers uit Roosendaal als regisseur voor de groep. Hij hoopt evenals vorig jaar dat de bezoekersstroom naar het Rijsbergs Toneel weer groot zal zijn. “Ze kan een leuk stuk te zien krijgen. We moeten er de komende repetities nog wel even hard aan trekken. Het is alles behalve gemakkelijk, maar we komen er mee klaar”, aldus Haers die voor afgelopen zaterdagmorgen een extra repetitie had ingelast. Met nog een viertal voor de boeg moet het gepiept zijn.

Erfenis

In het stuk wordt het testament voorgelezen van de overleden eigenaar van een landgoed. De familie houdt zich vooraf eerst bezig met de uitvaart, maar het weer wil daarvoor niet meewerken. In afwachting ligt de man opgebaard in zijn studeerkamer. Er blijken meer erfgenamen in het testament te staan dan de twee achtergebleven stiefdochters. Die stellen alles in het werk om iedereen zijn geld te ontnemen.

Men probeert er elkaar in te luizen waarbij van alles kwijt sukkelt. Zelfsde overledene van wie het testament is raakt zoek. Humor, spanning, serieuze zaken en geheimzinnigheid, het zit allemaal in het stuk gebakken. “Kortom, het bezit alle aspecten om de bezoekers een leuke avond te brengen”, zegt regisseur Eddy Haers.

RIJSBERGEN – Ter gelegenheid van het 60- en 75-jarig bestaan, van respectievelijk Stichting Scouting Rijsbergen en voetbalvereniging VVR, werd er flink feestgevierd in Rijsbergen. Op zondag 14 mei sloot de scouting haar festiviteiten af, terwijl VVR nog een week door ging. Op Moederdag hielden beide jubilerende verenigingen een verenigingendag waar 52 organisaties aan deelnamen.

DOOR CHARLES LUYTEN

Een heel stuk frisser begon de zondag dan de dagen er voor toen het kwik op het middaguur zelfs de 27 graden haalde. Maar beter evenementenweer dan die dag bestaat er niet. De weervoorspellers zaten er dan ook compleet naast, want die hadden immers heel ander weer aangekondigd. Jammer, dat het zich maar weer eens voordeed dat er verschillende dingen op een dag samenliepen. Het was Moederdag en het was in Rijsbergen tevens Communiedag. “We wisten het, maar het bleek niet mogelijk om de verenigingendag een weekend eerder of later te houden”, zei een woordvoerder van VVR-zijde.

Compacter

Oké, de belangstelling voor de verenigingendag mag dan voor de organisatie misschien zijn tegengevallen, maar geslaagd is de dag wel geweest. “Het had bij nader inzien wat compacter in elkaar moeten steken, de locatie waarop het zich allemaal afspeelt hadden we wat nauwer kunnen maken. Voor de rest ben ik tevreden”, zei Theo Rombouts, voorzitter van Stichting Scoutring Rijsbergen. De scouts hadden een voorbeeld van hun zomerkamp gebouwd zodat de bezoekers konden zien hoe zo’n kamp is ingericht. In het scoutinggebouw presenteerden zich onder andere de Fotoclub Studio’ 91, de Heemkundige Kring en de Zonnebloem. Ludiek was de manier waarop het Rijsbergs Toneel (Geestesbeschaving anno 1920) zich met haar drie over het terrein wandelende charmante dames en neergezette stand zich promootte.

Blijven lachen

Een van de mensen die deel uitmaakt van de organisatie foeterde, omdat menig opgeven club, buurtschap of groep het finaal lieten afweten bij een spelprogramma. Daarin waren opgenomen: kratten stapelen, ringgooien, beddenrace, sjoelen en nog meer spelonderdelen waarmee men punten kon verdienen. “We blijven lachen”, zei de aanstaande vader Bart Haast die de spelleider van de activiteit was. De Bonte Avond-werkgroep had Jan Klaasen ingehuurd om iedereen een dreun voor zijn hersens te geven nadat hij het slachtoffer naar zijn naam had gevraagd. De meiden van Samen Sterk dansten er op los, muziekkapellen speelden, kinderen konden volop skelteren in wedstrijd verband en in de Karkooi van de Stichtring Boerendag kon iedereen zien hoe of daar de spullen worden en mochten een vragenlijst beantwoorden. De brandweer gaf een demonstratie dat ook de schuttersgilden op hun beurt deden. Kortom te veel om op te noemen.

Dankbaar

“Natuurlijk hadden we graag gezien dat er veel meer mensen waren. Maar toch zijn er aardig wat bezoekers.Vergeet niet dat het allemaal nog al uitgestrekt is, dus is het moeilijk om een schatting te maken. Niettemin, we zijn best tevreden. Erg dankbaar zijn we de weergoden. Het had allemaal nog veel erger kunnen zijn”, liet Peter van Bedaf horen. Hij is van de feestcommissie en dus mede samensteller van het programma. ” Vrijdagavond was het voor onze sponsors en gisterenavond (zaterdag) waren de oud-leden met partner welkom. Beide avonden, waarop samen meer dan 800 mensen waren, hadden een grandioos gezellig verloop”, zei Peter van Bedaf toen we hem bij het maken van onze ronde over het terrein tegenkwamen.

Noot van de redactie: Door een vergissing op de redactie is dit verslag in de vorige Zundertse Bode niet verschenen.

RIJSBERGEN – Het ‘Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1920’ hield haar jaarvergadering. Er was een bestuursverkiezing, een afscheid van enkele leden en het aannemen van nieuwe aspirant-leden. Jacqueline Oosterbos kreeg als vertrekkend lid een onderscheiding en de commissie is op zoek naar een nieuw stuk.

DOOR CHARLES LUIJTEN

De Rijsbergse toneelvereniging hield onlangs haar jaarvergadering. Met volle tevredenheid kijkt het gezelschap terug op het afgelopen seizoen. Kritische kanttekeningen van bijzondere aard waren er dan ook niet zodat de vergadering een vlot verloop kende. Dit jaar bekeken weer meer toeschouwers de voorstelling dan in voorgaande jaren.

Bestuursverkiezing

Na de behandeling van het gebruikelijke jaarverslag en het financieel overzicht was er een bestuursverkiezing. Marjo Jacobs besloot niet terug te keren in het bestuur. Zij is vele jaren penningmeester geweest. Woorden van waardering werden uitgesproken voor de manier waarop zij de middelen al die jaren van de toneelclub beheerde. In haar functie wordt zij opgevolgd door Kees Kempen. Hij is binnen de club een nieuw gezicht. Irma Kennis en Marita van den Berg waren als bestuurslid ook aftredend, beiden werden herkozen.

Onderscheiding

Jacqueline Oosterbos en Marijke Scholten hebben hun lidmaatschap van het Rijsbergs Toneel opgezegd. De eerste heeft zich ruim 25 jaar verdienstelijk voor de vereniging gemaakt. Dat deed ze heel wat jaren als actrice, maar daarnaast zorgde Jacqueline van Oosterbos ook voor de grime en de kleding. Vanwege haar enthousiaste inzet voor de club werd zij in de bloemetjes gezet waarbij ze werd toegesproken door Wouter Hendriks, vice-voorzitter Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1920. Jaqueline van Oosterbos werd gewaardeerd met een onderscheiding en de daarbij behorende oorkonde. Haar leukste rol? “Die speelde ik in het stuk ‘Dwaasheid heeft haar eigen recht’ in 1989, waarin ik iemand was die een beetje van het padje is”, zegt Jacqueline.

Aspirant leden

Het Rijsbergse toneelgezelschap is zoekende naar jonge krachten die belangstelling hebben voor de toneelcultuur. Enkele hebben zich aangemeld en is daar is men blij mee. Het zijn Brigitte van de Pas, Silvia van der Borst en Peet van de Veeken. Het drietal is aangenomen als aspirant lid. Tijdens de jaarvergadering werd een nieuwe kascommissie benoemd. De leescommissie is druk bezig om een zo leuk mogelijk nieuw toneelstuk te kiezen. Het bestuur buigt zich de komende tijd over mogelijke wijziging/aanpassing van de statuten van de vereniging.

Stichting

Nog altijd wordt vol op aandacht geschonken aan de kwaliteitsverbetering van het geluid. Dankzij het Rabofonds Rijsbergen is men daar al een eind mee op weg. Er is een stichting in het leven geroepen waarvan de naam Stichting Luid en Duidelijk is, waarin naast het Rijsbergs Toneel ook de Werkgroep Bonte Avond, het Ouderentoneel en de Theatergroep Sint Bavoschool participeren. Een aanvraag om subsidie bij het Prins Bernhard Cultuurfonds werd kort geleden door het fonds gehonoreerd. Dat bij de laatste twee uitvoeringen het geluid in vergelijking met jaren geleden een heel stuk was verbeterd, zal de trouwe bezoeker van Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1920 niet zijn ontgaan.

Aan de carnavalsoptocht van Rijsbergen (Aopeland) heeft een aantal leden van onze vereniging deelgenomen. Ze hebben met hun creatie de 5e prijs gewonnen.

Doel was om de vereniging in de picture te zetten en vooral om nieuwe leden aan te werven.

RIJSBERGEN – Een viertal plaatselijke groeperingen is voortaan bij het opvoeren van podiumkunsten verzekerd van een betere geluidskwaliteit. Het Rabobank Rijsbergen Fonds heeft daarvoor gezorgd. De voorwaarden van beheer en gebruik zijn vastgelegd in een stichtingsakte. Het euvel waarmee men lang zat opgescheept is van de baan.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Het Ouderentoneel, Werkgroep Bonte Avond, het Rijsbergs Toneel en de Sint Bavoschool hebben enige tijd geleden gezamenlijk het verzoek bij het Rabobank Rijsbergen Fonds gedaan om subsidie voor de aanschaf van een aantal draagmicrofoons met toebehoren

Positief

Eenzelfde verzoek werd ook bij het Anjerfonds ingediend. De microfoons zijn nodig om de verstaanbaarheid en de geluidsinstallatie van de uitvoeringen sterk te verbeteren. Op de aanvraag om subsidie is door de fondscommissie en het bestuur van de Rabobank gunstig beschikt. Voorwaarden zijn dat de vier groeperingen constructief met elkaar samenwerken en voor een andere partij die vanuit zijn kernactiviteiten structureel behoefte heeft aan dergelijk apparatuur de mogelijkheid openstaat zich bij de stichting aan te sluiten.

Hoogte bedrag

Het bedrag dat is toegekend voor bedoelde aanschaf bedraagt 10.245 euro ingeval hiervoor geen andere financiers worden gevonden. Voor zover bekend wordt de apparatuur beheerd door het Ouderentoneel van wie het initiatief is uitgegaan. Het gaat om 8 microfoons, 2 losse handmicrofoons, een mengpaneel en een tweetal koffers voor opslag en vervoer.

Dat de door de fondscommissie toebedeelde groeperingen zich blij voelen mag duidelijk zijn. Voornoemde vorm van samenwerking is voor Rijsbergen uniek te noemen.

RIJSBERGEN – Degenen die van een leuke theatervoorstelling houden zijn in de Rijsbergse Koutershof volop aan het trekken gekomen. De reacties na afloop liegen er niet om, die luiden van schitterend, geweldig tot aan” wat heb ik gelachen”. Kreten die we de laatste jaren iets minder hoorden maar waarmee niet is gezegd dat het aan het spel van het Rijsbergs Toneel heeft gelegen. Vaak is het een gok een stuk te kiezen dat het publiek in de armen sluit. “de Cactusbloem” was er in ieder geval wel zo een.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Het blijkt niet alleen in de voetballerij te werken maar ook binnen toneelkringen.

Bij het eerste denken we aan trainers en in het tweede geval aan regisseurs. Toevallig tonen ze in hun werk overeenkomsten met elkaar. Wie pikken ze uit de selectie om te spelen en welke rol geeft men hen en wat wordt hun opdracht daarin?

Om de zoveel jaar

Rijsbergs Toneel Geestesbeschaving anno 1902, verandert gewoonlijk na 3 of uiterlijk 4 jaar van regisseur. Dat is de afspraak die binnen de toneelclub destijds is gemaakt. Wisseling van de wacht was er dit jaar dan ook. Roosendaler Eddie Haers stond bij het instuderen van “de Cactusbloem”, dat het voorbije weekend in Koutershof werd opgevoerd, voor de spelersgroep. Binnen het Rijsbergse dus zijn eerste optreden dat voor hem meteen een succes zou worden. Want wie de voorstelling bezocht, heeft er een genoeglijk avondje of middagje uit aan overgehouden. Het publiek toonde zich tenminste erg enthousiast.

Belangstelling groot

In grote getale had die het pad vrijdag – zaterdagavond en zondagmiddag naar Koutershof gekozen om Rijsbergs Toneel aan het werk te zien. Ze zullen er absoluut geen spijt van hebben. Veel meer toeschouwers dan voorgaande jaren en wanneer je die dan ook uitstekend weet te amuseren is dat een visitekaartje voor de eerstvolgende keer. Een toneelstuk met de meest vreemde en gekke verwikkelingen die vrijgezelle rokkenjager Julien opriep, omdat hij naast tandheelkunde er ook nog een praktijk van leugens op na hield die hem aardig in de nesten bracht

In gedachten

Smoor verliefd op een jonge verkoopster in een discotheek maar niet voornemens is met haar te trouwen. Hij doet zich voor dat reeds te zijn. Zijn cliënten, waarvan de een nog flinker in de broek schijt dan de ander wanneer ze bij hem komen voor behandeling, omdat de tandarts met zijn gedachten meer bij de vrouwen is dan bij degene die in de stoel zit. Zelfs de meest kleine details doen het opvallend goed zoals bijvoorbeeld bij het kleine jongetje Jean Pierre Baptiste die mevrouw Durand steeds met een lolly in zijn handjes de tandartspraktijk binnensleurt. De uitval van tandarts Juliën over zo’n gedrag dat men normaal gesproken toch verwacht blijft uit. Het is maar een enkel voorbeeld uit de vele die we noemen.

Bewerkt

Het toneelspel “de Cactusbloem” met een Frans tintje en meer weg heeft van een klucht dan een blijspel is van auteur Barillet. Het verhaal is echter tijdens het in studie nemen stevig door regisseur Haers herschreven. Die bewerking heeft geleid door er nog meer humor in te leggen. Niet alleen in de tekst, ook wat de rekwisieten aangaat. Vooral het laatste is de toeschouwers niet ontgaan zo bleek tijdens de uitvoering. Voor een multifunctioneel decor acteerden de spelers, waarvan verschillenden extreem gekleed en gegrimeerd, in prima doen.

Kleurig en fleurig was het dan ook. Attributen (gebruiksvoorwerpen) waren opvallend uitvergroot. Er is zeer creatief gedacht waarbij durf niet ontbrak zoals dat het geval was met de zeer wulpse Botticelli waarvoor menig mannelijk toeschouwer misschien wel zijn nek zal hebben omhoog gestoken.

Keurig verzorgd

Er kan nog zo goed worden gespeeld, maar een uitvoering is pas dan geslaagd wanneer alles er omheen bij dat andere aansluit. De grime, het kapsel, het geluid, de kleding, de belichting en het decor waarover we het hiervoor reeds hadden spelen op zich zelf binnen het geheel een aparte rol. Noch te zien, noch te horen de souffleuse die eveneens in de productie “de Cactusbloem” een belangrijk aandeel leverde. Een op alle fronten keurig verzorgde voorstelling waarmee het Rijsbergs Toneel goede reclame voor de club maakte en wel eens heel goed merkbaar zou kunnen zijn wanneer haar leden straks in oktober weer langs komen

Hoe ver?

De Franse walsmusette op accordeon, die bij het opengaan van het doek en toen dat na 3 uur naar beneden viel te horen viel, klinkt in Koutershof niet meer. De spullen die in de toekomst misschien nog gebruikt kunnen worden liggen opgeslagen in de ruimte gelegen onder het podium waarop het Rijsbergs Toneel haar donateurs en begunstigers drie dagen kostelijk heeft weten amuseren. Hoe ver Juliën met zijn geliefde assistente Stephane in haar ‘deu-sjevootje’ op weg naar het kastelengebied langs de Loire is gevorderd schrijven we een volgende keer.

Maandag 23 januari 2006 – Van regisseur veranderen kan een goede impuls geven aan een toneelvereniging. Spelers en vormgevers worden op een nieuwe manier uitgedaagd of krijgen ineens kansen die ze vroeger niet kregen. Voor wie de stukken van het Rijsbergs Toneel van de laatste jaren gezien heeft, oogde De Cactusbloem vanaf de openingsscène anders.

De jonkies van de vereniging, Marc Mulders in de rol van Igor en Marita van den Berg als Antonia, openden het spel. Ze waren opvallend karikaturaal gegrimeerd en hun kleding was overdreven kleurrijk. Vanaf het begin was hun spel – en later ook dat van de anderen – gestileerd en afgemeten. Het ging enigszins in de richting van de zwierige commedia dell arte: brede gebaren, snelle loopjes en een uitvergrote mimiek. Vanaf het begin had dat een positief effect op de zaal.

Wanneer het in de kern een aantrekkelijke intrige heeft, je bewerkt de tekst grondig en je geeft het een moderne vormgeving, dan krijg je een fris ogende voorstelling op de planken. Dat kreeg de nieuwe regisseur Eddy Haers met deze club, die een goede mix is van oude en jonge spelers, goed voor elkaar.

De voorstelling had een mooi uitgevoerd mobiel decor dat veelvuldig in zeer korte tijd veranderd werd. De snelle changementen gaven de voorstelling een soort zap -karakter. Rekwisieten en decorattributen waren uitvergroot, hoewel dit niet altijd consequent was doorgevoerd. Ineke Vogels had als Stephane, een uitzonderlijk grote en totaal verkeerde bril op. Jammer dat ze haar normale horloge nog aan had, dat had ook groter kunnen zijn. Ze speelde haar rol van tandartsassistente overigens prima en werd gedurende het stuk langzaam de centrale figuur in de komische verwikkelingen.

Het is te hopen dat het Rijsbergs Toneel onder deze regisseur deze speelstijl in een volgende productie nog verder kan ontwikkelen, zodat deze manier van spelen het visitekaartje van de vereniging kan worden. Dan heb je als club een flinke stap voorwaarts gezet. Het begin is in ieder geval gemaakt.

Herbert Mouwen

Gezien: De Cactusbloem van P. Barillet en J.P. Gredy door het Rijsbergs Toneel op zaterdag 21 januari 2006 in de Koutershof te Rijsbergen. Regie en bewerking Eddy Haers.